tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post5142701017549525823..comments2024-02-29T20:31:46.347+02:00Comments on Άννα Αγγελοπούλου: Η θάλασσα στην ποίηση. Δύο Ποιήματα του Γιάννη ΡίτσουΑννα Αγγελοπούλουhttp://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-71286398080075612502015-08-07T22:19:33.901+03:002015-08-07T22:19:33.901+03:00Τι υπέροχη εμπειρία!...να διαπιστώνεις ότι ο "...Τι υπέροχη εμπειρία!...να διαπιστώνεις ότι ο "μαγικός" κόσμος ενός ποιήματος, αυτό που φαίνεται ότι είναι όνειρο, υπάρχει στην πραγματικότητα.Αννα Αγγελοπούλουhttps://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-59419981541325595762015-08-07T15:04:59.575+03:002015-08-07T15:04:59.575+03:00Είχαμε τον κήπο μας στην άκρη της θάλασσας.
Απ’ τα...Είχαμε τον κήπο μας στην άκρη της θάλασσας.<br />Απ’ τα παράθυρα γλυστρούσε ο ουρανός<br />κ’ η μητέρα καθισμένη<br />στο χαμηλό σκαμνί<br />κεντούσε τους αγρούς της άνοιξης<br />με τ’ ανοιχτά κατώφλια των άσπρων σπιτιών<br />με τα όνειρα των πελαργών στην αχυρένια στέγη<br />γραμμένη στη γλαυκή διαφάνεια.<br />ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ<br /><br /><br />ΥΓ. Οι ρίζες του παππού μου από την πλευρά του μπαμπά μου είναι από το Καρλόβασι.<br />Τη μία και μοναδική φορά που κατάφερα να πάω στη Σάμο το 2004, πέρα από τις τρομερές συμπτώσεις, όπου όλα συνωμοτούσαν να συναντήσω κάποια πρόσωπα χαμένα στην αχλύ της παιδικής μου ηλικίας, συνέβη να επισκεφτούμε κάποιους γνωστούς που έμεναν δίπλα στο σπίτι του Ρίτσου. Όταν λέμε δίπλα, εννοούμε να τους χωρίζει ένας τοίχος. Λοιπόν, ήταν το σπίτι, πίσω του ο (μεγάλος) κήπος, μετά ο (κεντρικός) δρόμος και στη συνέχεια η θάλασσα. Δηλαδή, αυτό που διαβάζουμε στο ποίημα, ήταν η πραγματικότητα του Ρίτσου.<br />Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα, όπως λέει ο Ελύτης. Κυριολεκτικά, στην περίπτωση του Ρίτσου.Rosa Mundhttps://www.blogger.com/profile/15504887438215639517noreply@blogger.com