tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post6990510979179215591..comments2024-02-29T20:31:46.347+02:00Comments on Άννα Αγγελοπούλου: Ο Χειμώνας στη ζωγραφική: Ένας πίνακας του James TissotΑννα Αγγελοπούλουhttp://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-60208940758121081712015-02-09T21:26:05.477+02:002015-02-09T21:26:05.477+02:00Πολύ όμορφα και τα δύο, Rosa, όπως κάθε ποιητική σ...Πολύ όμορφα και τα δύο, Rosa, όπως κάθε ποιητική σου πρόταση.Αννα Αγγελοπούλουhttps://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-54067767982760003202015-02-09T21:24:06.493+02:002015-02-09T21:24:06.493+02:00Καλή μας εβδομάδα, με χιόνια ή χωρίς χιόνια!Καλή μας εβδομάδα, με χιόνια ή χωρίς χιόνια!Αννα Αγγελοπούλουhttps://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-66852934980442274092015-02-09T16:44:10.716+02:002015-02-09T16:44:10.716+02:00Σαν να περιμένεις να εκπνεύσει και να βγει αχνός.....Σαν να περιμένεις να εκπνεύσει και να βγει αχνός....<br />Καλή εβδομάδα, Άννα!Ανταίοςhttps://www.blogger.com/profile/08076137472881125165noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-81256820325128713712015-02-09T15:12:33.078+02:002015-02-09T15:12:33.078+02:00Βαρυχειμωνιά
Άνθισε η μυγδαλιά, ή χιονιού νιφάδες...Βαρυχειμωνιά<br /><br />Άνθισε η μυγδαλιά, ή χιονιού νιφάδες<br />τής στόλισαν τη νύχτα τα κλαδιά;<br />Μου έσβησε το αγριοβόρι τη φωτιά<br />και μπαίνει κρύο από τις χαραμάδες.<br /><br />Ζοφερές νύχτες, μέρες αποφράδες<br />στου χωριού την απόκοσμη ερημιά,<br />σε άξενα, κακοτράχαλα βουνά,<br />όπου αργούν οι ανοιξιάτικες λιακάδες.<br /><br />Λίγοι καπνοί στις γύρω καμινάδες,<br />κάποιο φως, που προδίδει ζεστασιά.<br />Πιο ανάλγητη απ' τη βαρυχειμωνιά<br />δυο τρυφερές δεν μου 'γραψες αράδες.<br /><br />Κάρολος Τσίζεκ, Από τη συλλογή Στίχοι έρωτα και αγάπης (2005)<br /><br /><br /><br /><br />ΧΕΙΜΩΝΑΣ<br /><br />Είναι ώρα να βάλεις τον ροδόκηπο για ύπνο.<br />Να μαζέψεις τη σορό όλων των πεσμένων φύλλων.<br />Πρέπει να πάρεις τα πράγματα στα χέρια σου, είπες,<br />αλλιώς θα σε καβαλήσουν στο σβέρκο –<br />Θυμάμαι που ήρθες και μου έφτιαξες τα σεντόνια<br />και μου έκανες το κρεβάτι μου ροδόκηπο.<br />Και τότε που τρύπησα το δάχτυλό μου και μάτωσε<br />κι εσύ το καθάρισες με τη γλώσσα σου<br />κι εγώ έπαιζα με το γόνατό σου.<br />Πρέπει. Να πάρεις. Τα πράγματα. Στα χέρια σου – είπες.<br />Τότε που φυτεύαμε, παίζαμε σκραμπλ, φτιάχναμε ψωμί<br />τραγουδούσαμε να διώξουμε τον πρώτο χειμωνιάτικο αέρα.<br /><br />Είναι ώρα να βάλεις τον ροδόκηπο για ύπνο!<br />Προλάβαμε και δεν αφήσαμε πολλά ανείπωτα<br />μέχρι τη στιγμή που δε μπορούσες πια να μιλήσεις.<br />Ναι, πρέπει να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας, είπαμε<br />και το κάναμε και κρατήσαμε το αίμα της αγάπης μας κόκκινο –<br />Και παίρνω όρκο ότι απ' αυτό τράφηκε αυτό το χώμα που έβγαλε τέτοια δέντρα.<br />Και τώρα ήρθε η ώρα να βάλω τον ροδόκηπο για ύπνο.<br /><br />Θα πρέπει να πάρεις τα πράγματα στα χέρια σου, έτσι είχες πει.<br /><br />Janet Lees (απόδοση: Belica-Antonia Kubareli)<br />Rosa Mundhttps://www.blogger.com/profile/15504887438215639517noreply@blogger.com