tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post8258150741785073008..comments2024-02-29T20:31:46.347+02:00Comments on Άννα Αγγελοπούλου: Ένα ποίημα του Τέλλου Άγρα για τη βροχή και πίνακες ζωγραφικής με θέμα τη βροχή.Αννα Αγγελοπούλουhttp://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-33936055484583539382019-04-17T11:13:05.789+03:002019-04-17T11:13:05.789+03:00Πολύ ωραίες και oι δύο επιλογές, Rosa. Σ' ευχα...Πολύ ωραίες και oι δύο επιλογές, Rosa. Σ' ευχαριστώ πολύ. Ο Βαβούρης μου άρεσε ιδιαιτέρως.Αννα Αγγελοπούλουhttps://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-83074866544547055542019-04-13T11:10:12.587+03:002019-04-13T11:10:12.587+03:00εικόνα.png
Υποβλητικοί οι στίχοι του ποιήματος, π...εικόνα.png<br /><br />Υποβλητικοί οι στίχοι του ποιήματος, που σε συνδυασμό με τους πίνακες σε βάζουν στη βροχερή ατμόσφαιρα.<br /><br />ΒΡΟΧΗ<br /><br />Ἔξω βροχὴ κι ἀπ᾿ τὸ παράθυρο<br />Μαῦρες οἱ στέγες, μαῦροι οἱ δρόμοι,<br />Δὲν πέφτουν ἀπ᾿ τὰ μάτια δάκρυα,<br />Πού μιὰ βαρειὰ τὰ πνίγει γνώμη.<br /><br />Τὰ σύγνεφα ποὺ ἀνεμοδέρνονται<br />Καὶ σιγαλὰ βογκοῦν καὶ κλαῖνε,<br />Δὲ σέρνουν τὴν ψυχή μου σκλάβα τους,<br />Μ᾿ ὅλα τὰ μυστικὰ ποὺ λένε.<br /><br />Κάποτε μέσ᾿ ἀπ᾿ τὸ παράθυρον,<br />Ὅπως καθόσουν στὸ πλευρό μου,<br />Κύτταζα στὰ γλαρὰ τὰ μάτια σου<br />Τὴ θλιβερὴ βροχὴ τοῦ δρόμου.<br /><br />Κ᾿ ἔβλεπα ἀκόμα, πιὸ μακρύτερα,<br />Μέσα στὰ μάτια σου καὶ πάλι,<br />Τὰ σύγνεφα ποὺ τὰ ταξίδευε<br />Στὸν οὐρανὸ ἡ ἀνεμοζάλη.<br /><br />Ἔξω βροχή, κι ἀπ᾿ τὸ παράθυρο<br />Μαῦρες οἱ στέγες, μαῦροι οἱ δρόμοι,<br />Δὲν πέφτουν ἀπ᾿ τὰ μάτια δάκρυα,<br />Ποὺ μιὰ βαρειὰ τὰ πνίγει γνώμη.<br /><br />Τὰ σύγνεφα ποὺ τώρα κρέμονται,<br />Καὶ χαμηλώνουν κι ὅλο βρέχουν,<br />Δὲν καθρεφτίζονται στὰ μάτια σου,<br />Κι ἄλλους κρυφοὺς καϋμοὺς δὲν ἔχουν.<br /><br />ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΜΑΛΑΚΑΣΗΣ<br /><br />Δεν μπορεί να λείπει ένα ποίημα από τα πολλά που έχει γράψει για τη βροχή ο Σταύρος Βαβούρης.<br /><br />ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΣ ΜΕΣ ΤΗ ΒΡΟΧΗ<br /><br />Εκστατικός μες στη βροχή προχωρούσε<br />σα να μην έβρεχε<br />σα να μην τον είχε περονιάσει το νερό ως το κόκαλο.<br /><br />Οι αστραπές καταύγαζαν<br />το πρόσωπό του αλλοπαρμένο<br />κι οι κεραυνοί τον πέρναγαν ξυστά.<br /><br />Μ’ ένα όνειρο ακατάβλητο<br />στ’ απαυδισμένα μάτια του<br />προχωρούσε τραγουδώντας σιγανά<br />σα να μην τον είχε παρασύρει ακόμα<br />φύλλο πεθαμένο η καταιγίδα.<br /><br />ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΑΒΟΥΡΗΣ, «Σημειώσεις για έναν άνθρωπο που πέθανε» «Ποιήματα», εκδόσεις Ερμής – 1977.Rosa Mundhttps://www.blogger.com/profile/15504887438215639517noreply@blogger.com