tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post4299874248973613531..comments2024-02-29T20:31:46.347+02:00Comments on Άννα Αγγελοπούλου: Στην ακρογιαλιά. Ποιήματα του Γιώργου Σαραντάρη για τη θάλασσα και πίνακες ζωγραφικής του Δανού Michael Peter Ancher Αννα Αγγελοπούλουhttp://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-29572841378969504892016-07-04T17:24:18.256+03:002016-07-04T17:24:18.256+03:00...Και εγώ λατρεύω την ποίηση του Γιώργου Σαραντάρ......Και εγώ λατρεύω την ποίηση του Γιώργου Σαραντάρη...Μου αρέσουν όλα τα ποιήματά του...Αννα Αγγελοπούλουhttps://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-16600923152895257942016-07-04T17:21:53.552+03:002016-07-04T17:21:53.552+03:00Χαίρομαι που σου άρεσε. Εύχομαι από καρδιάς Καλό Κ...Χαίρομαι που σου άρεσε. Εύχομαι από καρδιάς Καλό Καλοκαίρι με όμορφες στιγμές και συναρπαστικά ταξίδια...Αννα Αγγελοπούλουhttps://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-71532561182326574832016-07-04T15:46:03.087+03:002016-07-04T15:46:03.087+03:00Αστείρευτη πηγή δροσιάς,[σαν το "νεαρόν ύδωρ&...Αστείρευτη πηγή δροσιάς,[σαν το "νεαρόν ύδωρ"] τρυφερότητας και αισιοδοξίας ο Σαραντάρης. Τον λατρεύω.<br /><br /><br />*<br /><br />...Ὅποιος φέρνει τὴ θάλασσα στὴν ἀγκαλιά του<br />Εἶναι σὰ νὰ μὴν ὑποφέρει ἀπὸ βάρος<br />Εἶναι σὰ νὰ μὴ ντρέπεται ποὺ πηγαίνει μὲ τὸν ἀγέρα<br />Εἶναι σὰ νὰ κρατάει ὁλάκερη τὴ γῆ μέσα στὸ βλέμμα<br />Νὰ τραγουδάει μέσα στὴ νύχτα<br />Καὶ νὰ τοῦ γίνεται ἡ νύχτα μητέρα<br />Νὰ τραγουδάει μέσα στὸν ἥλιο<br />Καὶ ν᾿ ἀγαπάει μία γυναῖκα<br />Ποὺ τὴ νομίζει βρέφος<br />Νὰ τραγουδάει μέσα στὸν ἄνεμο<br />Κι ἔτσι νὰ χάνει καὶ νὰ κερδίζει τὴ φωνή του<br /><br />Γ. Σαραντάρης, Ἀπὸ τὴ συλλογὴ «Σὰν Πνοὴ τοῦ Ἀέρα».<br /><br /> <br />***<br /><br /><br />και γίνεσαι σαν τη θάλασσα...<br /><br />Απόψε σε αγαπώ<br />Το ξέρει η θάλασσα<br />Το ξέρει το βουνό<br />Εσύ μονάχα λες πως δεν το ξέρεις<br />Κι αρπάζεις απ' τον άνεμο το ψέμα<br />Και γίνεσαι γυναίκα και σκιά<br /> <br />Και γίνεσαι σαν τη θάλασσα<br />Όταν δεν τη βλέπουμε πια<br />Όταν το άρωμά της<br />Κρύφτηκε πίσω από ένα τοίχο<br /><br />Βυθίζουμε το πρόσωπό μας στα νερά<br />Αλλά τη θάλασσα τη θάλασσα δεν τη βλέπουμε πια<br /><br />Γιώργος Σαραντάρης<br /><br /><br />***<br /><br /><br />III<br />Η θάλασσα θρυμματίστηκε σε αναρίθμητα κρύσταλλα<br />Τα μαζέψαμε και καβάλα στον άνεμο ταξιδεύουμε<br />Τα ρίχνουμε όπου βλέπουμε γυναίκες να δέρνονται<br />Σα να στερήθηκαν τα παιδιά τους<br />Τότε ξαναγίνονται οι θάλασσες<br />Και άφθαστη αθωότητα τις διακρίνει<br />Τότε εμείς οι άντρες πετάμε ψηλότερα στον ουρανό<br />Για να χορτάσουμε από μακριά το φέγγος<br />Ενώ οι γυναίκες αιώνια αφηγούνται στα μωρά<br />Τη γέννηση των θαλασσών.<br /><br />ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ (Από τη συλλογή «Στους φίλους μιας άλλης χαράς»)<br /><br />Rosa Mundhttps://www.blogger.com/profile/15504887438215639517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-42707927074401580172016-07-04T09:55:23.772+03:002016-07-04T09:55:23.772+03:00Πολύ όμορφη ανάρτηση !!!
Καλή εβδομάδα και καλή συ...Πολύ όμορφη ανάρτηση !!!<br />Καλή εβδομάδα και καλή συνέχεια !!!MYSTELIOS https://www.blogger.com/profile/04586221161231975293noreply@blogger.com