tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post8817691889762394044..comments2024-02-29T20:31:46.347+02:00Comments on Άννα Αγγελοπούλου: Γιάννης Ρίτσος. Μετά την ήττα. Ένα ποίημα για την ήττα των Αθηναίων στους Αιγός Ποταμούς.Αννα Αγγελοπούλουhttp://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-84340944242361707212015-07-10T00:14:41.228+03:002015-07-10T00:14:41.228+03:00Εξαιρετικό! Εξαιρετικό! Αννα Αγγελοπούλουhttps://www.blogger.com/profile/02004837678788835139noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7956032065760603287.post-22576811730066004922015-07-09T16:56:01.939+03:002015-07-09T16:56:01.939+03:00Εξαιρετικός Ρίτσος για τη συγκυρία.
Εγώ βρίσκομαι...Εξαιρετικός Ρίτσος για τη συγκυρία. <br />Εγώ βρίσκομαι στον Παπατσώνη και λέω να τον μοιραστώ μαζί σας.<br /><br /><br />Μεγάλη αναμονή της επιούσης<br /><br />Καμωμένος από πηλούς, από φθαρτές ουσίες<br />ο άνθρωπος, δεν έχει σταθερή ενατένιση, ούτε ομοιάζει<br />άνθρωπος προς άνθρωπο· σπουδαίες διαφορές τον κόσμο χωρίζουν.<br />Γι’ αυτό βλέπεις άλλον ν’ αρκείται στον κόσμο<br />που μοναχός του δημιουργεί, ενώ άλλος παρέκει<br />τα περιμένει έξωθεν όλα, είτε από τον πλησίον, είτε από τον ουρανό.<br /><br />Πικρά λυπούμαι το αδύνατο τούτο μέρος των ανθρώπων.<br />Καμωμένοι δεν είναι όλοι να θαμπώνονται από κάθε στιγμή<br />της ημέρας ή της νύχτας, από κάθε δίπλα της δημιουργίας,<br />από κάθε αποσκίαση του βουνού, από κάθε τροπή του καιρού.<br />Γράφω για όσους δεν έχουν το κράτος να ξεδιαλύνουν<br />τα μεγαλεία των μικρών πραγμάτων και τα πολλά των ολίγων.<br />Γι’ αυτούς απομένει το μέγα θέλγητρο της αναμονής.<br />Γι’ αυτούς απομένει ο λαμπρός Ήλιος της Επιούσης.<br /><br />Κάθε νύχτα περιμένουν. Περιμένουν το μέλλον της Ημέρας,<br />τρέφουν την ελπίδα που θα τους κομίσει το μέγα Απρόοπτο,<br />την αψηλή φαντασία, τη νέα σπουδή, το βαθύ πάθος,<br />ό,τι κάνει να σπαράζουνε επί καλού τους ή κακού τους οι ψυχές.<br />Φθάνει να τους κομίσει κάτι ογκώδες νέο, ας είναι τραγικό,<br />ας είναι αγαθό, μόνο η φριχτή ηρεμία να μην είναι πια,<br />η πραϋντική, η ηρεμία της βλακείας και της ανοστιάς.<br /><br />Τάκης Παπατσώνης (απόσπασμα)<br />Rosa Mundhttps://www.blogger.com/profile/15504887438215639517noreply@blogger.com