Διαβάζω από το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου Antonio Tabucchi, Ταξίδια και άλλα ταξίδια, εκδ. Άγρα, Αθήνα 2010, σ.10
"...Ο Κωνσταντίνος Καβάφης το είπε σε ένα εξαιρετικό ποίημα, την Ιθάκη: το ταξίδι έχει έννοια μόνο όσον αφορά τον εαυτό του, το ότι είναι ταξίδι. Κι αυτό αποτελεί ένα μεγάλο δίδαγμα, αν φανούμε ικανοί να το κατανοήσουμε: είναι όπως η ύπαρξή μας, της οποίας η βασική σημασία είναι ότι τη ζήσαμε.
Ξαναδιαβάζω αυτά τα ταξίδια που κατά κάποιον τρόπο είναι οι ταυτότητες του Ταξιδιού που έκανα ως σήμερα. Μερικά μου προκαλούν ευθυμία, άλλα νοσταλγία, άλλα πίκρα. Πολλά κουβαλάνε ωραίες αναμνήσεις: υπήρξαν (συνεχίζουν να είναι στη μνήμη) πολύ ωραία ταξίδια. Ίσως όμως τα καλύτερα ταξίδια να λείπουν. Είναι εκείνα που δεν έκανα ποτέ, εκείνα που δεν θα μπορέσω ποτέ να κάνω. Παραμένουν άγραφα, ή κλεισμένα στη μυστική τους αλφάβητο, κάτω από τα βλέφαρα, τη νύχτα. Ύστερα έρχεται ο ύπνος, και τότε σαλπάρω".
"...Ο Κωνσταντίνος Καβάφης το είπε σε ένα εξαιρετικό ποίημα, την Ιθάκη: το ταξίδι έχει έννοια μόνο όσον αφορά τον εαυτό του, το ότι είναι ταξίδι. Κι αυτό αποτελεί ένα μεγάλο δίδαγμα, αν φανούμε ικανοί να το κατανοήσουμε: είναι όπως η ύπαρξή μας, της οποίας η βασική σημασία είναι ότι τη ζήσαμε.
Ξαναδιαβάζω αυτά τα ταξίδια που κατά κάποιον τρόπο είναι οι ταυτότητες του Ταξιδιού που έκανα ως σήμερα. Μερικά μου προκαλούν ευθυμία, άλλα νοσταλγία, άλλα πίκρα. Πολλά κουβαλάνε ωραίες αναμνήσεις: υπήρξαν (συνεχίζουν να είναι στη μνήμη) πολύ ωραία ταξίδια. Ίσως όμως τα καλύτερα ταξίδια να λείπουν. Είναι εκείνα που δεν έκανα ποτέ, εκείνα που δεν θα μπορέσω ποτέ να κάνω. Παραμένουν άγραφα, ή κλεισμένα στη μυστική τους αλφάβητο, κάτω από τα βλέφαρα, τη νύχτα. Ύστερα έρχεται ο ύπνος, και τότε σαλπάρω".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου