Ιδού δύο ακόμα ποιήματα του αγαπημένου μου Γιώργου Σαραντάρη που ευτυχώς ανθολογούνται στα βιβλία του Γυμνασίου και του Λυκείου (στη Β Γυμνασίου και Β Λυκείου). Ελπίζω οι συνάδελφοι να διαβάζουν αυτά τα σεμνά ποιήματα στους μαθητές τους...Και μόνο η ανάγνωση αρκεί...για να σε ταξιδέψουν!
Γ. Σαραντάρης, Ξυπνάμε και η θάλασσα ξυπνά μαζί μας
Ξυπνάμε και η θάλασσα ξυπνά μαζί μας
Με όραση καινούρια προχωρούμε
Η μέρα έχει μαιάνδρους
Όπως η θάλασσα κύματα
Στην καρδιά μας αδειάσαμε (προσωρινά)
Την πόλη
Εμείναμε με την εικόνα τ' ουρανού
O ήλιος εμέτρησε τη γη μας
Η μέρα τούτη όπου ξυπνήσαμε
Με θάλασσα και κύματα
Με όραση και μνήμη καθαρή
Τόσο μεγάλωσε
Που ο ήλιος δεν μπόρεσε να τη μετρήσει
Που ο ήλιος δεν μπόρεσε να τη χωρέσει
Το ποίημα του Γ. Σαραντάρη, Ξυπνάμε και η θάλασσα ξυπνά μαζί μας ανθολογείται στο βιβλίο της Β Γυμνασίου
Γ. Σαραντάρη, Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει
Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει φεύγουμε
Σημαίνει εγκαταλείπουμε τον αγώνα
Παρατάμε τη χαρά στους ανίδεους
Τις γυναίκες στα φιλιά του ανέμου
Και στη σκόνη του καιρού
Σημαίνει πώς φοβούμαστε
Και η ζωή μας έγινε ξένη
ο θάνατος βραχνάς»
Το ποίημα του Γ. Σαραντάρη, Δεν είμαστε ποιητές ανθολογείται στο βιβλίο της Β Λυκείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου