Το φθινόπωρο στην ποίηση: Μυρτιώτισσα, είμαι ένα φύλλο ωχρό

Είμαι ένα φύλλο ωχρό του φθινοπώρου: ένα φθινοπωρινό ποίημα της Μυρτιώτισσας

   Το φθινόπωρο έρχεται! Θυμήθηκα ένα φθινοπωρινό ποίημα της Μυρτιώτισσας.

Μυρτιώτισσα, Είμαι ένα φύλλο ωχρό

Είμαι ένα φύλλο ωχρό του φθινοπώρου

που από βουνίσιο δέντρο έχει ξεφύγει,

το βήμα με ταράζει του οδοιπόρου,

στον άνεμο χρωστώ τα θεία μου ρίγη.

Είμ᾽ένα σάπιο ξύλο από καράβι

κι η θάλασσα για πάντα μ᾽ορίζει,

τους πόθους μου γι᾽άφταστα μάκρη ανάβει,

καθώς με πάει και με στριφογυρίζει.

Μα έχει το κύμα αυτό που μ᾽αναδεύει,

τόσες ζωές απάνω μου σωριάσει,

που γνώρισα-κι ας μη με ταξιδεύει-

μες απ᾽αυτές, ολάκερη τη πλάση.

Κι αν δε μου εδόθη στου ονείρου τη χώρα

ν᾽αράξω, μου φανέρωσε τ᾽αγέρι

το ξωτικό της μύρο, κι η άγρια μπόρα,

μηνύματα από κείθε μου έχει φέρει.

Κι εσπαταλεύτηκ᾽ έτσι ο εαυτός μου,

τα μάτια μου αποστάσαν κι η καρδιά μου,

γιατί έψαξα τα πέρατα του κόσμου

δίχως να ξεμακρύνω απ᾽τη γωνιά μου...

John Singer Sargent, Φθινοπωρινά φύλλα. 1913. Εθνική Πινακοθήκη της Βικτόρια. Μελβούρνη.

http://www.ngv.vic.gov.au/col/work/4336