Edward Hopper, Νωρίς πρωί την Κυριακή
Toν θυμήθηκα σήμερα το πρωί αυτόν τον πίνακα του αγαπημένου μου Έντουαρντ Χόπερ. Ίσως, γιατί σήμερα είναι Κυριακή. Τον είδα από κοντά στις αρχές του Ιουλίου, όταν πήγα στο Μουσείο Ουίτνεϊ στη Ν. Υόρκη. Ένα μουσείο που μόνο για τους πίνακες του Χόπερ επέλεξα να επισκεφθώ.
Σε μία οριζόντια γραμμή αναπτύσσεται το θέμα του πίνακα, που όμως σου δίνει την εντύπωση του τρισδιάστατου...Είναι η ποιητική φωτορεαλιστική-για μένα είναι στην πραγματικότητα υπερρεαλιστική- αναπαράσταση μίας εικόνας από την πολυσύχναστη και πολυθόρυβη Έβδομη Λεωφόρο στη Νέα Υόρκη του Μεσοπολέμου (1930)...Όμως, την Κυριακή, νωρίς το πρωί, επικρατεί απόλυτη ή σχεδόν ακινησία και σιωπή. Το πρωινό είναι εκτυφλωτικά φωτεινό, οι σκιές του φωτός πέφτουν στους τοίχους των σπιτιών και του δρόμου. Αίσθηση ερημιάς και ένας οριζόντιος γαλάζιος ουρανός που ακολουθεί τη γραμμή των χαμηλών σπιτιών που έρχονται σε αντίθεση με τους ουρανοξύστες που περιμένει κάποιος να δει σ᾽έναν κεντρικό δρόμο της Ν. Υόρκης. Ο δρόμος θα μπορούσε να βρίσκεται σε μια οποιαδήποτε μικρή επαρχιακή πόλη...
Ο καλλιτέχνης μεταφέρει την ψυχική κατάσταση της ερημιάς και της ακινησίας στο δρόμο. Καμιά ανθρώπινη παρουσία...μόνο οι σκιές του φωτός...Τα μικρά μαγαζιά άδεια και κλειστά, στα παράθυρα οι κουρτίνες κρύβουν τις ιδιωτικές ζωές. Λένε ότι ο Χόπερ στην αρχή ζωγράφισε μια ανθρώπινη φιγούρα να φαίνεται μέσα σε μία από τις βιτρίνες, αλλά στη συνέχεια την αφαίρεσε...Δεν ήθελε ούτε έναν υπαινιγμό της ανθρώπινης παρουσίας.
...Και όμως μέσα στην απόλυτη ακινησία και ερημιά, ο δρόμος μοιάζει να κινείται πάνω και πέρα από το χρόνο, εκτός χρόνου και τόπου...παντού και πάντα...Τελικά, κίνηση και δυναμισμό κρύβει αυτή η αναπαράσταση της "ακίνητης" εικόνας!
Edward Hopper, Νωρίς πρωί την Κυριακή. 1930. Whitney Museum of American Art. N. York.
http://whitney.org/Collection/EdwardHopper/31426
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου