Ποιήματα του ορθώνυμου Φερνάντο Πεσσόα

Ο αέρας φυσάει δυνατά
Να ησυχάσω δεν μπορώ
Νιώθω μέσα μου κάτι
Στο τέλος του να φτάνει

Ίσως αυτό που είναι στην ψυχή μου
Νομίζει τη ζωή αληθινή...
Ίσως αυτό που την ψυχή μου ηρεμεί
Που την κάνει να αισθάνεται...

Φυσάει αέρας δυνατός.
Φοβάμαι να σκεφτώ.
Αν αφήσω ελεύθερη τη σκέψη μου,
Το μυστήριο μου θα ανυψωθεί.

Αέρα που περνάς και λησμονείς,
Στάχτη που σηκώνεσαι και πέφτεις...
Σ᾽ευχαριστώ, Θεέ, που μέσα μου
Δεν ξέρω τι συμβαίνει!

5-11-1914

Μακριά, στο φεγγαρόφωτο,

Στο ποτάμι μια βάρκα

Γαλήνια περνά.

Αυτό τι φανερώνει;

Δεν ξέρω, μα εγώ απομακρύνομαι

Από τον εαυτό μου,

Και ονειρεύομαι

Κάτι που δεν μπορώ να δω.

Ποια αγωνία με καταβροχθίζει;

Ποιος έρωτας κανέναν μας δεν εξηγεί;

Η βάρκα περνά

Κι η νύχτα μένει.

Η μάσκα πίσω από τις μάσκες

Ποιήματα του ορθώνυμου Φερνάντο Πεσσόα

 Βλ. Φερνάντο Πεσσόα -K. Π. Καβάφης, Τα εξαίσια όργανα του μυστικού θανάτου, εισαγωγή, μετάφραση, ανθολόγηση Γιάννης Σουλιώτης, εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2009, σ.  42-43
.

J. M. W. Turner, φεγγαρόφωτο στη θάλασσα. 1818. Tate Britain.

http://www.tate.org.uk/art/artworks/turner-moonlight-at-sea-the-needles-d08176