Πολύκλειτος Ρέγκος: Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

   Είναι ένας πίνακας του Θεσσαλονικιού ζωγράφου Πολύκλειτου Ρέγκου με θέμα την είσοδο του βασιλιά Γεωργίου Α και του γιου του, διαδόχου Κωνσταντίνου, στη Θεσσαλονίκη. Απεικονίζεται να παρελαύνει ο ελληνικός στρατός με επικεφαλής τους δύο ηγεμόνες μπροστά στο Λευκό Πύργο. Η παρέλαση αυτή πρέπει να έγινε στις 29 Οκτωβρίου του 1912, όταν έφθασε από την Αθήνα ο Έλληνας βασιλιάς για να παρίσταται ο ίδιος στην απελευθέρωση και την παράδοση της πόλης από τους Τούρκους, η οποία είχε ήδη γίνει με το πρωτόκολλο παράδοσης που υπέγραψε ο Tahsin Πασάς, ο Οθωμανός στρατιωτικός διοικητής της Θεσσαλονίκης στις 26 Οκτωβρίου 1912. Ο  Κωνσταντίνος είχε εισέλθει στην πόλη μία μέρα νωρίτερα, ύστερα από πίεση του Έλληνα πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου και του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου. Η Αθήνα πίεσε τον Κωνσταντίνο, για να εισέλθει ο ελληνικός στρατός νωρίτερα από το βουλγαρικό που ήδη βρισκόταν έξω από την πόλη.

Πολύκλειτος Ρέγκος, Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Βρίσκεται στη Λέσχη Αξιωματικών της Θεσσαλονίκης.

Η σκηνή της παρέλασης μπροστά από το Λευκό Πύργο έχει αποθανατισθεί και από το φωτογραφικό φακό. Πίσω από τον Γεώργιο και τον Κωνσταντίνο παρελαύνουν και διάφοροι άλλοι πρίγκιπες, γιοί και εγγονοί του Γεωργίου. Προφανώς, αυτή η φωτογραφία αντιστοιχεί στην ιδανική εικόνα του πίνακα ζωγραφικής.

Ο πίνακας του Πολύκλειτου Ρέγκου κοσμεί το βιβλίο του Γιάννη Μέγα, Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης 1912-1913. Εικονογραφημένη εξιστόρηση, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2011.

Ο Πολύκλειτος Ρέγκος γεννήθηκε το 1903 στη Νάξο. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους τους Ιακωβίδη, Βικάτο, Ροϊλό και Νικόλαο Λύτρα. Το 1930 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Ακαδημία του Chaumiere και χαρακτικής στο ατελιέ του Γαλάνη. Το 1935 ξεκίνησε να ταξιδεύει στην Ελλάδα και το εξωτερικό συγκεντρώνοντας εμπειρίες που αποτυπώνονται και στη ζωγραφική του. Η διαμονή του στο Άγιο Όρος τον έφερε κοντά στη βυζαντινή τέχνη και σε συνδυασμό με τις τάσεις της ελληνικής ζωγραφικής των αρχών του 20ου αιώνα κατάφερε να συνδυάσει την ελληνικότητα με τον μοντερνισμό.  Ασχολήθηκε με διάφορα θέματα όπως προσωπογραφίες, τοπία, αγιογραφίες κ.α και πραγματοποίησε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1957 βραβεύθηκε με το χάλκινο μετάλλιο στη Biennale της Αλεξάνδρειας. Απεβίωσε το 1984 στη Θεσσαλονίκη.
Βλ. http://www.mmca.org.gr/mmst/el/collection.htm?m=1&l=17;740:bio