Το φθινόπωρο στη ζωγραφική και την ποίηση: Φύλλα που πέφτουν

 Xavier Mellery, Φθινόπωρο: ένας πίνακας του βελγικού συμβολισμού

    Είναι ένας αλληγορικός πίνακας για την ατμόσφαιρα και τα αισθήματα της εποχής του Φθινοπώρου. Αιθέριες γυναικείες μορφές με φαιόχρωμα αέρινα φορέματα στροβιλίζονται κατά την πτώση τους από τα κλαδιά ενός δένδρου, προσπαθώντας, μάλλον μάταια, να συγκρατηθούν από τον ιστό μιας αράχνης.
   Ο δημιουργός του έργου, Xavier Mellery (Laeken 1845-Bruxelles 1921), θεωρείται ένας από τους εκπροσώπους του βελγικού συμβολισμού στη ζωγραφική. Γιος ενός κηπουρού στα Βασιλικά Ανάκτορα του Laeken, ο Mellery αρχικά εργάστηκε ως διακοσμητής, ενώ από τα 1860 έως τα 1867 σπούδασε στην Ακαδημία των Καλών Τεχνών των Βρυξελλών όπου είχε δάσκαλο και τον γνωστό Βέλγο ζωγράφο Portaels. Στα 1870 κέρδισε το βραβείο της Ρώμης, που του έδωσε τη δυνατότητα να επισκεφθεί την Ιταλία και να μελετήσει από κοντά τα έργα της ιταλικής Αναγέννησης. Επιστρέφοντας στις Βρυξέλλες, άρχισε να εκθέτει πίνακες σε διάφορες εκθέσεις και να γίνεται γνωστός στον κόσμο της τέχνης. Ποιητικότητα και μυστήριο διακρίνουν τα έργα του που βέβαια κινούνται στην ατμόσφαιρα του συμβολισμού και εκφράζουν βαθύτατη μελαγχολία. Το έργο του Φθινόπωρο ή η πτώση των τελευταίων φύλλων του Φθινοπώρου θεωρείται ότι επικοινωνεί, "συνομιλεί" θα έλεγα, με το ποίημα Το τραγούδι του Φθινοπώρου του Γάλλου συμβολιστή ποιητή Πωλ Βερλαίν.

Paul Verlaine, Chanson d'automne (Πωλ Βερλαίν, Το τραγούδι του Φθινοπώρου)

Les sanglots longs                             Λυγμοί μακρόσυρτοι 
Des violons                                        των βιολιών 
De l'automne                                     του Φθινοπώρου 
Blessent mon coeur                           πληγώνουν την καρδιά μου 
D'une langueur                                  με μιά αποχαύνωση 
Monotone.                                         μονότονη.

Tout suffocant                                    Όλα αποπνικτικά 
Et blême, quand                                 και κάτωχρα
Sonne l'heure,                                    όταν έρθει η ώρα, 
Je me souviens                                   θυμάμαι 
Des jours anciens                               μέρες παλιές 
Et je pleure                                         και κλαίω
                                         
Et je m'en vais                                   Και φεύγω 
Au vent mauvais                               με άνεμο κακό 
Qui m'emporte                                  που με πάει 
Deçà, delà,                                        από ΄δω από 'κει 
Pareil à la                                          όμοια με 
Feuille morte.                                    με φύλλο νεκρό (μεταφ. Δάφνη Χρονοπούλου)

                   

Xavier Mellery,  Φθινόπωρο (Η πτώση των τελευταίων  φύλλων του Φθινοπώρου). Περίπου στα 1890. Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Βρυξέλλες (Musée d'Art Moderne-Bruxelles). Ο Mellery έδωσε ο ίδιος τον τίτλο στον πίνακα, όπως διακρίνεται στο κάτω μέρος του πίνακα.

http://www.artmagick.com/pictures/picture.aspx?id=5201&name=autumn
http://www.fine-arts-museum.be/fabritiusweb/FullBB.csp?WebAction=ShowFullBB&RequestId=163761_1&Profile=Default&OpacLanguage=fre&NumberToRetrieve=20&StartValue=1&WebPageNr=1&SearchTerm1=MELLERYXAVIER%20.2.170&SearchT1=&Index1=Index18&SearchMethod=Find_1&ItemNr=1
http://www.extra-edu.be/pdf/dossier_symbolisme_fr.pdf
Για τη μετάφραση του ποιήματος του Π. Βερλαίν, βλ. http://stavento-velvet2.blogspot.gr/2011/10/paul-verlaine-chanson-d-automne.html