Ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον

Έμιλυ Ντίκινσον (Emily Dickinson), Επειδή δεν άντεχα να ζήσω φωναχτά

    Το αγόρασα βιαστικά σήμερα το βράδυ, ενώ το βιβλιοπωλείο έκλεινε...

Πρόκειται για ένα νέο βιβλίο, αφιερωμένο στο ποιητικό έργο της Έμιλυ Ντίκινσον (1830-1886), το οποίο καλεί τους αναγνώστες σε ταξίδι ονειρικό στο σύμπαν της μεγάλης Αμερικανίδας ποιήτριας. Το βιβλίο αποτελεί μία ανθολογία επιλεγμένων ποιημάτων και επιστολών της Έμιλυ Ντίκινσον, ενώ περιέχει και μία εμπεριστατωμένη εισαγωγική μελέτη για τη ζωή και το έργο της. 

Emily Dickinson, Επειδή δεν άντεχα να ζήσω φωναχτά. Ποιήματα και Επιστολές, Εισαγωγική μελέτη και επιμέλεια Λιάνα Σακελλίου. Μετάφραση Λ. Σακελλίου, Α. Γρίβα, Φ. Μαντά, εκδόσεις Gutanberg, Αθήνα 2013. Η εξαιρετική νέα έκδοση θα αποτελέσει πράγματι βιβλίο αναφοράς για το έργο της Ντίκινσον. Συμπεριλαμβάνει μεταφρασμένα στα ελληνικά κάποια από τα πιο αντιπροσωπευτικά ποιήματα όλων των φάσεων του έργου της ποιήτριας  (έγραψε γύρω στα 1800 ποιήματα, στα οποία δεν έδινε τίτλους, και για αυτό ταξινομούνται με βάση την αριθμητική κατάταξη που έγινε από τις πρώτες εκδόσεις) μαζί με επιστολές της. Η ελληνική μετάφραση των ποιημάτων συνοδεύεται και από το κείμενο στο πρωτότυπο.

Ξεφυλλίζω το βιβλίο και βυθίζομαι στο μαγικό κόσμο της ποίησης της Ντίκινσον και αισθάνομαι την ανάγκη να μοιρασθώ κάποια από τα ποιήματά της...Πραγματικά, δεν ξέρω ποια να διαλέξω...

{Fr 1381/ J 1354}

Είναι η Καρδιά πρωτεύουσα του Νου

ο Νους είναι μια ενιαία Πολιτεία-

Καρδιά και Νους μαζί αποτελούν

Μια Ήπειρο μονάχη και ενιαία-

Ένας-είναι σ' αυτήν ο Πληθυσμός-

Κι έχει πολλούς στον αριθμό κατοίκους-

Τούτο το Έθνος το εκστατικό

Γύρεψε-είσαι εσύ ο Ίδιος.

The Heart is the Capital of the Mind

The Mind is a single State-

The Heart and the Mind together make

A single Continent-

One-is the Population-

Numerous enough-

This ecstatic Nation

Seek-it is Yourself.

{Fr 577/ J 374}

Πήγα στα Ουράνια-
Ήταν μια μικρή Πόλη-
Φωτισμένη-με Ρουμπίνι-
Αφρισμένη-με Φτέρωμα-όλη

Πιο ακίνητη-κι απ' τα λιβάδια
Στην απόλυτη Δροσιά-
Όμορφη-σαν Ζωγραφιά-
Που Κανείς δεν ζωγράφισε-
Άνθρωποι-σαν Λεπιδόπτερα-
Από Δαντέλα-μορφές-
Καθήκοντα-από Τούλι-
Και από Ιστό αράχνης-ονόματα-
Σχεδόν-ικανοποιημένη-
Θα μπορούσα-να είμαι κι εγώ-
Μέσα σ' ένα Κόσμο
Τόσο μοναδικό-

I went to Heaven
't was a small Town
Lit-with a Ruby-
Lathed-with Down-

Stiller-than the fields
At the full Dew-
Beautiful-as Pictures-
No Man drew-
People-like the Moth-
Of Mechlin-frames-
Duties-of Gossamer-
And Eider-names-
Almost-contented
I-could be-
'Mong such unique
Society-

Fr. Leighton, Μοναξιά. 1890. Maryhill Museum of Art

{Fr 982/ J 919}

Αν σταματήσω μια καρδιά που πάει να σπάσει
Δεν ήρθα μάταια στη ζωή
Αν απαλύνω κάποιου την Οδύνη
Ή ηρεμήσω άλλου τον Πόνο

Ή βοηθήσω τον μισολιπόθυμο Κοκκινολαίμη
Να μπει ξανά μες στη Φωλιά
Δεν ήρθα μάταια στη ζωή.

If I can stop one Heart from breaking
I shall not live in vain
If I can ease one Life the Aching
or Cool one Pain

Or help one fainting Robin
Unto his Nest again
I shall not live in vain.

Για την Ντίκινσον και για άλλα ποιήματά της,
βλ. http://annagelopoulou.blogspot.gr/search/label/Έμιλυ%20Ντίκινσον

http://www.maryhillmuseum.org/2013/visit/exhibitions/ongoing-exhibitions/maryhill-favorites