O έρωτας στην ποίηση: Ένα ακόμα ποίημα της Έμιλυ Ντίκινσον, Άγριες νύχτες

Έμιλυ Ντίκινσον, Άγριες νύχτες

Είναι ακόμα ένα ποίημα της Έμιλυ Ντίκινσον για όσους ζουν ή ονειρεύονται "άγριες νύχτες".  Εκφράζει ευχή, επιθυμία, πόθο...Ένα ποίημα πάθους που για κάποιους ερευνητές του έργου και της ζωής της Ντίκινσον, καταρρίπτει το μύθο του ανέραστου πουριτανικού βίου της. Η Ντίκινσον έγινε διάσημη για την απομόνωση και το μοναχικό βίο που επέλεξε. Κάποιοι αναρωτιούνται πώς θα μπορούσε να γράψει ένα τόσο δυνατό ερωτικό ποίημα, όπως οι Άγριες νύχτες, εάν δεν είχε ποτέ μία δυνατή ερωτική σχέση. Όμως, θα μπορούσε να είχε ζήσει δυνατές συγκινήσεις στη φαντασία της, να είχε βιώσει ως πραγματικότητα το όνειρο και την πραγματικότητα ως όνειρο.

Άγριες νύχτες-Άγριες νύχτες!

Αν ήμασταν μαζί

Οι Άγριες νύχτες θα ήταν για εμάς

Η απόλαυση!

Μάταιοι-οι άνεμοι-

Σαν βρει η Καρδιά λιμάνι-

Πετάω την Πυξίδα-

Πετάω και τον Χάρτη!

Κωπηλατώ στην Εδέμ-

Αχ-η Θάλασσα!

Μονάχα ν' άραζα-απόψε

Σ' εσένα!

{Fr 269/J 249}

Wild nights! Wild nights!

Were I wish thee

Wild nights should be

Our luxury!

Futile-the winds-

To a Heart in a port-

Done with the Compass-

Done with the Chart!

Rowing in Eden-

Ah-the Sea!

Might I but moor-tonight-

In thee!

   Ο "αναχωρητικός" και απόκοσμος βίος της Ντίκινσον ταυτίστηκε και με το ντύσιμό της. Λένε ότι η Ντίκινσον ντυνόταν πάντα στα λευκά. 

J. Whistler, Συμφωνία Νο 1. Λευκό κορίτσι. 1862. National Gallery of Art. Washinghton.

F. Khnopff, Η τελευταία προσωπογραφία της Marguerite Landuyt. 1896. Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών. Βρυξέλλες.

Βλ.  Emily Dickinson, Επειδή δεν άντεχα να ζήσω φωναχτά. Ποιήματα και Επιστολές, Εισαγωγική Μελέτη και Επιμέλεια Λιάνα Σακελλίου, μετάφραση Λ. Σακελλίου, Ά. Γρίβα, Φ. Μαντά, εκδ. Gutenberg,  Aθήνα 2013, σ. 148-149.

http://www.nga.gov/fcgi-bin/tinfo_f?object=12198

http://www.victorianweb.org/painting/khnopff/paintings/2.html

http://academic.brooklyn.cuny.edu/english/melani/cs6/wild.html