Τρόπος εξέτασης του μαθήματος «Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία» Γ ΓΕΛ Πανελ. Εξετάσεις 2019-20

Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Ανοιξιάτικη Βροχή: Διάλειμμα Χαράς, ένα ποίημα του Γιώργου Σεφέρη

Ο έρωτας μία ανοιξιάτικη ημέρα. 
Γιώργος Σεφέρης, Διάλειμμα Χαράς

Cl. Monet, Άνοιξη. Fitzwilliam Μουσείο. Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Διάλειμμα Χαρᾶς

Πεντέλη, ἄνοιξη

Εἴμασταν χαρούμενοι ὅλοι ἐκεῖνο τὸ πρωὶ

θεέ μου πόσο χαρούμενοι.

Πρῶτα γυάλιζαν οἱ πέτρες τὰ φύλλα τὰ λουλούδια

ἔπειτα ὁ ἥλιος

ἕνας μεγάλος ἥλιος ὅλο ἀγκάθια μὰ τόσο ψηλὰ στὸν οὐρανό.

Μιὰ νύμφη μάζευε τὶς ἔνοιές μας καὶ τὶς κρεμνοῦσε στὰ δέντρα

ἕνα δάσος ἀπὸ δέντρα τοῦ Ἰούδα.

Ἐρωτιδεῖς καὶ σάτυροι παῖζαν καὶ τραγουδοῦσαν

κι ἔβλεπες ρόδινα μέλη μέσα στὶς μαῦρες δάφνες

σάρκες μικρῶν παιδιῶν.

Εἴμασταν χαρούμενοι ὅλο τὸ πρωΐ

Pierre Auguste Renoir, Ερωτευμένο ζευγάρι στη βάρκα. 1881. Μουσείο Καλών Τεχνών. Βοστόνη.

ἡ ἄβυσσο κλειστὸ πηγάδι

ὅπου χτυποῦσε τὸ τρυφερὸ πόδι ἑνὸς ἀνήλικου φαύνου

θυμᾶσαι τὸ γέλιο του: πόσο χαρούμενοι!

Ἔπειτα σύννεφα βροχὴ καὶ τὸ νοτισμένο χῶμα

Pierre Auguste Got, Άνοιξη. 1873. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Ν. Υόρκη.

ἔπαψες νὰ γελᾶς σὰν ἔγειρες μέσα στὴν καλύβα

κι ἄνοιξες τὰ μεγάλα σου τὰ μάτια κοιτάζοντας

τὸν ἀρχάγγελο νὰ γυμνάζεται μὲ μία πύρινη ρομφαία-

«Ἀνεξήγητο» εἶπες «ἀνεξήγητο

δὲν καταλαβαίνω τοὺς ἀνθρώπους

ὅσο καὶ νὰ παίζουν μὲ τὰ χρώματα

3 σχόλια:

  1. Ο μελαγχολικός ποιητής σε δυο ποιήματα με τη γλώσσα της χαράς.

    *

    με το απαλό της ράμφος τον φεγγίτη


    χαράματα και δάκρυα φορτωμένος ουρανός

    χτύπησε η χαρά
    με το απαλό της ράμφος τον φεγγίτη

    με συγχωρείτε, είπε μ' ένα δειλό χαμόγελο
    οι πόρτες είναι κλειδαμπαρωμένες
    έχετε χίλιους λόγους να πενθείτε
    κι εγώ ποτέ δεν έμαθα αριθμητική
    δεν έμαθα αν πρέπει καν να υπάρχω

    όμως εσείς
    το φόρεμά μου αν αφήσετε για λίγο
    στο πάτωμά σας να θροΐσει
    και ψιθυρίσετε
    σαν προσευχή το κοριτσίστικο όνομά μου
    ίσως και να με θυμηθείτε

    χτύπησε η χαρά
    με το απαλό της ράμφος τον φεγγίτη
    χαράματα ξανά

    ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ, Από τη συλλογή Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο (1999)


    ***


    Το χαρούμενο ποίημα


    έπεσε σαν νιφάδα από τον ουρανό

    και στροβιλίστηκε στα μάτια των παιδιών

    μα τι γυρεύει ένα ποίημα χαρούμενο
    σ' αυτόν τον λυπημένο κόσμο;
    και τι γυρεύει ένας κόσμος λυπημένος
    σ' αυτό το χαρούμενο ποίημα;

    τίποτα δεν γυρεύουν
    δεν έμαθαν ποτέ γραφή και ανάγνωση

    Τόλης Νικηφόρου, Από τη συλλογή Μυστικά και θαύματα ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας (2007)

    ΑπάντησηΔιαγραφή