Το Καλοκαίρι στη ζωγραφική και την ποίηση. Sergei Vinogradov και Γιάννης Ρίτσος
Πέρασε και ο Αύγουστος! Aς τον αποχαιρετήσουμε, λοιπόν, με το "Τελευταίο Καλοκαίρι" του Γιάννη Ρίτσου και με καλοκαιρινούς πίνακες του Ρώσου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Sergei Αrsenievich Vinogradov (1869-1938). Τοπία της και σκηνές της καθημερινότητας από τη ρωσική ύπαιθρο, γυναίκες σε κήπους, σε εσωτερικούς χώρους, σε μπαλκόνια, στην εξοχή και την παραλία είναι τα αγαπημένα του θέματα.
Sergej Vinogradov, Καλοκαίρι. 1907. Κρατικό Ρωσικό Μουσείο. Αγ. Πετρούπολη.
Sergei Vinogradov, Ηλιόλουστη ημέρα. 1908. Πινακοθήκη Tretyakov. Μόσχα.
Γιάννης Ρίτσος, Το τελευταίο καλοκαίρι
Αποχαιρετιστήρια χρώματα των δειλινών. Καιρός να ετοιμάσεις
τις τρεις βαλίτσες — τα βιβλία, τα χαρτιά, τα πουκάμισα —
και μην ξεχάσεις εκείνο το ρόδινο φόρεμα που τόσο σου πήγαινε
παρ' ότι το χειμώνα δε θα το φορέσεις.
Εγώ,
τις λίγες μέρες που μας μένουν ακόμη, θα ξανακοιτάξω
τούς στίχους που έγραψα Ιούλιο κι Αύγουστο
αν και φοβάμαι πως τίποτα δεν πρόσθεσα, μάλλον
πως έχω αφαιρέσει πολλά, καθώς ανάμεσα τους διαφαίνεται
η σκοτεινή υποψία πως αυτό το καλοκαίρι
με τα τζιτζίκια του, τα δέντρα του, τη θάλασσά του,
με τα σφυρίγματα των πλοίων του στα ένδοξα λιογέρματα,
με τις βαρκάδες του στο φεγγαρόφωτο κάτω απ' τα μπαλκονάκια
και με την υποκριτική ευσπλαχνία του, θα 'ναι το τελευταίο.
Αποχαιρετιστήρια χρώματα των δειλινών. Καιρός να ετοιμάσεις
τις τρεις βαλίτσες — τα βιβλία, τα χαρτιά, τα πουκάμισα —
και μην ξεχάσεις εκείνο το ρόδινο φόρεμα που τόσο σου πήγαινε
παρ' ότι το χειμώνα δε θα το φορέσεις.
Εγώ,
τις λίγες μέρες που μας μένουν ακόμη, θα ξανακοιτάξω
τούς στίχους που έγραψα Ιούλιο κι Αύγουστο
αν και φοβάμαι πως τίποτα δεν πρόσθεσα, μάλλον
πως έχω αφαιρέσει πολλά, καθώς ανάμεσα τους διαφαίνεται
η σκοτεινή υποψία πως αυτό το καλοκαίρι
με τα τζιτζίκια του, τα δέντρα του, τη θάλασσά του,
με τα σφυρίγματα των πλοίων του στα ένδοξα λιογέρματα,
με τις βαρκάδες του στο φεγγαρόφωτο κάτω απ' τα μπαλκονάκια
και με την υποκριτική ευσπλαχνία του, θα 'ναι το τελευταίο.
Καρλόβασι, 3.ΙΧ.89
Sergei Vinogradov, Καλοκαίρι στην ντάτσα (ρωσική εξοχική κατοικία).
Sergei Vinogradov, Γυναίκες στην παραλία. 1915.
Sergei Vinogradov, Καλοκαιρινή ημέρα. 1917.
Sergei Vinogradov, Πρωινό. 1925.
Sergei Vinogradov, Ένας καλοκαιρινός κήπος.
Sergej Vinogradov, Κυρία στο μπαλκόνι. 1916. Μουσείο Καλών Τεχνών του Omsk.
Sergeι Vinogradov, Καλοκαιρινή νύχτα. 1899.
ΤΟΣΟ ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο ανεπαίσθητα σαν μια μικρούλα λύπη
Το Καλοκαίρι έσβησε ως παρουσία
Τόσο ανεπαίσθητα που από κοντά μας λείπει,
Χωρίς να φαίνεται πως έχει κάνει προδοσία.
Παντού σκορπίστηκε σιωπή, παντού γαλήνη,
Σαν ξαφνικά το σούρουπο μεγάλο να’ χει αρχίσει
Σαν να θέλει ασυντρόφευτη να μείνει
Σε δείλι απόμακρο, μονάχη της η φύση.
Νωρίς το σύθαμπο την θέση του έχει πάρει
Το πρωινό θολές ανταύγειες ξετυλίγει
Με ευγενική και όλο μελαγχολία χάρη,
Σαν επισκέπτης που ετοιμάζεται να φύγει.
Κι έτσι χωρίς φτερά, κουπιά, χωρίς τιμόνι
Σ’ ονειρική, παραμυθένια τρυφεράδα
Το Καλοκαίρι με αναμνήσεις μας φορτώνει
Και φεύγει Θείο, στην στερνή του Ομορφιά.
Έμιλυ Ντίκινσον, 44 ποιήματα και 3 γράμματα, επιλογή-μετάφραση-σχολιασμός-επίμετρο Ερρίκος Σοφράς, Το Ροδακιό 2005.
Αγαπημένη ποιήτρια η Έμιλυ Ντίκινσον. Αγαπώ πολύ τα ποιήματά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλοκαίρι ο ουρανός είναι ένα ποίημα
σε κανένα βιβλίο δε βρίσκεται
Τα γνήσια ποιήματα είναι άπιαστα.
(σε μετάφραση της Μελισσάνθης)