Ο άνεμος της θάλασσας
Dame Laura Knight, Άνεμος και ήλιος. 1913.
John Lavery (1856-1941), Μία ημέρα με άνεμο. Γύρω στα 1908.
Τάκης Βαρβιτσιώτης, Άνεμε εσύ της θάλασσας
στον Γ. Θ. Βαφόπουλο
Άνεμε εσύ της θάλασσας
Που τριγυρνάς αδιάφορος
Για τη χαρά και για τον πόνο των ανθρώπων
Που ψηλαφείς πότε χλιαρός και πότε παγωμένος
Το ηλιοκαμένο δέρμα τους
Που διαπερνάς ορμητικός
Την άβυσσο του ωκεανού
Σαν άγριο περιστέρι
Και που χαρίζεις σ’ όλους τους τυφλούς
Τα πιο ακριβά στολίδια σου
στον Γ. Θ. Βαφόπουλο
Άνεμε εσύ της θάλασσας
Που τριγυρνάς αδιάφορος
Για τη χαρά και για τον πόνο των ανθρώπων
Που ψηλαφείς πότε χλιαρός και πότε παγωμένος
Το ηλιοκαμένο δέρμα τους
Που διαπερνάς ορμητικός
Την άβυσσο του ωκεανού
Σαν άγριο περιστέρι
Και που χαρίζεις σ’ όλους τους τυφλούς
Τα πιο ακριβά στολίδια σου
Joaquín Sorolla, Περίπατος στην παραλία. 1909. Μουσείο Sorolla.
Που τραγουδάς την όλβια ηλικία της
Και με σταλαγματιές νερού
Ραντίζεις τ’ άστρα στα επουράνια
Μαστίγιο αστραφτερό
Που όλες τις βάρκες στη στεριά συνάζεις
Κανένας τώρα δε σε συλλογιέται
Κανένας δε ζητάει το φιλντισένιο σου άλογο
Κανένας δεν ακούει τη μουσική σου
Αλλ’ όμως άνεμε της θάλασσας εσύ
Αγαπημένε φίλε μου άκουσε
Εγώ που τόσα καλοκαίρια
Ολόρθος πάλεψα μαζί σου
Και που με νίκησες
Δεν σε ξεχνώ
Αν θες μπορείς να φύγεις για την ώρα
Και να κρυφτείς όπως σου πρέπει
Ψηλά στο πιο άθικτο γαλάζιο
Από τη συλλογή Ακόμα ένα καλοκαίρι (1987)
Sergej Vinogradov, Παραλία Alypka. 1917.
Καλημέρα, υπέροχη ανάρτηση, ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαρίστησή μου! Χαίρομαι που σας άρεσε. Όμορφο Κυριακάτικο απόγευμα!
ΔιαγραφήΕξαιρετικό το ποίημα του Βαρβιτσιώτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσάει πολύ. Γι' αυτό και τα ...ΑΝΕΜΟΜΑΖΩΜΑΤΑ:
*
1. Αυτές τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγά (ΡΙΤΣΟΣ)
2. Κι αν ο αγέρας φυσά δεν μας δροσίζει (ΣΕΦΕΡΗΣ)
3. Ὁ ἄνεμος ρέει μέσα στὴν καρδιά μας
Σὰν οὐρανὸς ποὺ ἔχασε τὸ δρόμο
Δέντρα προσπαθοῦν νὰ τοῦ δέσουν τὰ χέρια
Ἀλλὰ μάταια κοπιάζουν (ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ)
4. άλλοτε ο άνεμος φυσά
κι’ ανοίγει τρύπες στο νερό
απ’ όπου αναβλύζουν
τα δάκρυα των ψαριών
λουλούδια
φραντζόλες
πόθοι
ελπίδες
όνειρα (ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ)
5. Ο αέρας σηκώνει τα κρίματά μας ψηλά,
τα στροβιλίζει για λίγο μακριά
απ' τις κουτές σκευωρίες μας
και τ' αφήνει να πέσουν πάλι στη γη˙
εκεί ν' ανθίσουν. (ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ)
6. ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΟΣ τρυπώνει κάτω απ` τα φορέματα ωραίων κοριτσιών
ή
7. Μην εμπιστεύεσαι τον άνεμο που σου χαϊδεύει τα μαλλιά
που μπαίνει στ’ ανοιχτό πουκάμισό σου
και τρίβεται ερωτικά στο στήθος σου (ΧΙΟΝΗΣ)
8. Ἀέρας αὔγουστος. Τὰ νυσταγμένα φύλλα
κρατιοῦνται δύσκολα ἀπ’ τὸν ὦμο τοῦ νοτιᾶ. (ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ)
9. Καθώς ο έφηβος άνεμος σηκώνεται τη νύχτα
και στη λεύκα μπαίνει βαθιά πλάι στο ποτάμι
κι εκείνη ανατριχιάζει σύγκορμη και σειούνται
όλα μεμιάς τα φύλλα της κι αναρριγούν (ΑΝΕΣΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ)
10. Άμισθος εργάζεται ο αέρας. Σαν ασθενοφόρο
σπεύδει, μόλις, απ' το κινητό του,
λάβει σήματα
της άπνοιας.
Και ως θεράπων, πάνω από το ύπτιο
σώμα της λιποθυμίας τρυφερά
σκύβει. (ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΡΑΤΙΚΑΚΗΣ)
Υπέροχες οι επιλογές σου όπως κάθε φορά. Ευχαριστώ από την καρδιά μου για τα ποιητικά "δώρα".
Διαγραφή...και ένα "δωράκι" από μένα:
ΔιαγραφήΓιάννης Ρίτσος, Μια γυναίκα από άνεμο
«Ένας άνεμος σιγανός φυσούσε μέσα της
κι έπαιζε μ’ ένα μόνο φύλλο – το χαμόγελό της.
Yπέροχος Ρίτσος. Ευχαριστώ.
Διαγραφή