Μ. Άλβο Μπενβενίστε, Οι μνήμες της ζωής μου.

 Εικόνες από ξενοδοχεία της παλιάς Θεσσαλονίκης με αφορμή το βιβλίο της Μ. Άλβο Μπενβενίστε, Οι μνήμες της ζωής μου

...Γύρω στα μέσα του 1936, το Τρίτο Ράιχ στην Κεντρική Ευρώπη είχε αρχίσει να βρυχάται. Όμως ο εβραϊσμός ήταν ακόμη στην Ελλάδα ατάραχος και η καθημερινή ζωή των Εβραίων κυλούσε σε χαλαρούς ρυθμούς. Η ζωή στη Θεσσαλονίκη μας ήταν ακόμη γλυκιά και ανάλαφρη για τους μεγάλους.
     Στο roof garden του ξενοδοχείου Mediterranean τα ζευγάρια λικνίζονταν τα βράδια σε ρομαντικά ταγκό και ζωηρά φοξ τροτ... Η Μπερτ μας, πάντα κομψή, φορούσε φορέματα ραμμένα "sur mésure"στην Ταμάρ και στην Ντουντού, καπελίνες και καπέλα από την Πανωραία, παπούτσια-σκέτη ζωγραφιά-από τον Παράσχο. Το άρωμα που άφηνε πίσω της τα βράδια, όταν μου έλεγε "καληνύχτα" κάτω από την κουνουπιέρα, ήταν το "Aprege Lanvin"...
   
Είναι ένα απόσπασμα από το βιβλιαράκι της Μ. Άλβο Μπενβενίστε, Οι μνήμες της ζωής μου, (εκδ. Θερμαϊκός, Θεσσαλονίκη 2010), το οποίο διάβασα το σαββατοκύριακο. Στο απόσπασμα αποτυπώνονται εικόνες από τη ζωή της προπολεμικής Θεσσαλονίκης. Η Μάρη Άλβο Μπενβενίστε, μοναχοκόρη μεσοαστικής Σεφεραδίτικης εβραϊκής οικογένειας με ρίζες ισπανικές ή πορτογαλικές,  γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1932. Το 1941, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, μετακόμισε μαζί με τους γονείς της στην Αθήνα. Η επιλογή των γονιών της να φύγουν στην Αθήνα, εγκαταλείποντας την άνετη ζωή στη Θεσσαλονίκη, αποδείχτηκε σωτήρια για αυτούς και την κόρη τους, αφού έτσι έχασαν την ευκαιρία να μοιρασθούν τις εμπειρίες και την τύχη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς.  Το 1944 η οικογένεια Μπενβενίστε κατέφυγε από την Αθήνα με τη βοήθεια Ελλήνων φίλων στην Τουρκία και από εκεί πέρασε στην Παλαιστίνη. Το 1951 η Μάρη Μπενβενίστε, αφού πρώτα σπούδασε αγγλική και γαλλική φιλολογία, παντρεύτηκε στη Θεσσαλονίκη τον Μίκο Άλβο και επέστρεψε στη γενέτειρά της όπου είχαν στοιχειώσει οι μνήμες από τη ζωή της εβραϊκής κοινότητας που είχε σχεδόν εξαφανιστεί, αφού ελάχιστοι Εβραίοι της πόλης κατόρθωσαν να διασωθούν.


Οι εικόνες από τις προπολεμικές βραδιές στο ρουφ γκάρντεν του ξενοδοχείου Μεντιτεράνιαν όπου τα ζευγάρια χόρευαν ανυποψίαστα για το τι τους επιφύλασσε η μοίρα σε λίγα χρόνια, με γοήτευσαν. Ιδού, λοιπόν, μια φωτογραφία από το θρυλικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, οι βεράντες του οποίου είχαν θέα στο Θερμαϊκό.

Το ξενοδοχείο Mediterranean Palace, ένα από τα πιο πολυτελή και αριστοκρατικά-ίσως το πιο πολυτελές και αριστοκρατικό-ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης. Ήταν ιδιοκτησία της οικογενείας Τουρνιβούκα, πλουσίων καπνεμπόρων. Το ξενοδοχείο χτίστηκε την περίοδο 1922-1926 στη θέση του παλιού γνωστού ξενοδοχείου Splendid Palace. To Mediterranean Palace κατεδαφίστηκε το 1978.

Το πολυτελές ξενοδοχείο Splendid Palace γύρω στα 1916. Aνήκε στην οικογένεια Δαρβέρη και βρισκόταν στην παραλιακή λεωφόρο Νίκης. Καταστράφηκε ολοκληρωτικά από την πυρκαγιά του 1917. Στη θέση του οικοδομήθηκε το Mediterranian Hotel Palace.

Η είσοδος του ξενοδοχείου  Splendid Palace στη λεωφόρο Νίκης

Πλήθος στρατιωτών μπροστά από το ξενοδοχείο Splendid Palace. Στα μπαλκόνια κυματίζουν οι ελληνικές σημαίες. Τα ξενοδοχεία υπήρξαν μάρτυρες σημαντικών ιστορικών γεγονότων της πόλης και φιλοξένησαν γνωστές προσωπικότητες. Στο Splendid είχε εγκαταστήσει το γραφείο του ο διάδοχος Κωνσταντίνος και κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου οι Άγγλοι το στρατηγείο τους.

Ένα από τα πιο γνωστά παλιά ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης, το ξενοδοχείο Olympos Palace Hotel. Βρισκόταν στη συμβολή των οδών Ελ. Βενιζέλου και της παραλιακής λεωφόρου Νίκης. Το 1907 στο ξενοδοχείο λειτουργούσε Βιενέζικο εστιατόριο που πρόσφερε μπύρα Μονάχου. Την ίδια εποχή στο Splendid λειτουργούσε αίθουσα χορού με "κλειδοκύμβαλον".
Στο Olympos Palace, μετά την απελευθέρωσης της πόλης το 1912, είχαν εγκατασταθεί ανώτεροι διοικητικοί υπάλληλοι από την Αθήνα.

  
Για τις φωτογραφίες των ξενοδοχείων, βλ. http://culture.thessaloniki.gr/gr/buildings.asp
Για την ιστορία των ξενοδοχείων, βλ. Παλαιά ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης, Επτά Ημέρες- Η Καθημερινή (ένθετο), Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2001 στο http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/2001/10/21102001.pdf