Στην εκκλησία
Μεγάλη Εβδομάδα! Οι εκκλησίες γεμίζουν από "πιστούς". Μέρες περισυλλογής και προσευχής για πολλούς. Για αυτό, δύο πίνακες του Arthur Hughes με "εκκλησιαστικό" θέμα.
Μία νεαρή κοπέλα, ντυμένη με αιθέρια ενδύματα της Βικτωριανής εποχής πηγαίνει στην εκκλησία για να προσευχηθεί. Στο ένα χέρι της διακρίνεται το βιβλίο των προσευχών. "Στην πόρτα της εκκλησίας" ονομάζεται ο παρακάτω πίνακας του Βρετανού ζωγράφου Arthur Hughes (1832-1915), που έζησε στη Βικτωριανή Αγγλία και συνδέθηκε με τον κύκλο των Προραφαηλιτών ζωγράφων.
Arthur Hughes, Στην πόρτα της εκκλησίας. Γύρω στα 1890. Ιδιωτική Συλλογή.
http://www.artnet.com/artists/arthur-hughes/at-the-church-gate-5VygFw0a0h2o8_rz-Hcbtw2
http://www.arthurhughes.org/addenda2.htm
http://www.pre-raphaelite-brotherhood.org/Faith-Early-1890s.html
Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε την ίδια κοπέλα να βρίσκεται μέσα στην εκκλησία. Κάθεται σοβαρή και κρατά με τα δύο χέρια της το προσευχητάριο.
Arthur Hughes, Η πίστη. Γύρω στα 1890. Ιδιωτική Συλλογή.
http://www.artnet.com/artists/arthur-hughes/at-the-church-gate-5VygFw0a0h2o8_rz-Hcbtw2
http://www.arthurhughes.org/addenda2.htm
http://www.pre-raphaelite-brotherhood.org/Faith-Early-1890s.html
Δεν μπορώ να αντισταθώ στην ατμόσφαιρα της ημέρας, που ο καιρός φέτος την κάνει ακόμα πιο ...ατμοσφαιρική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Τα πρόσωπα χλομά των κοριτσιών
στην άχνη των κεριών του Επιταφίου.
Φωνές από τα πέρα καθαρές –
νεάνιδες με κάνιστρα στον ώμο…
Λαμπάδα τρέμοντας η λύπη ελαφρωμένη,
αιθέρας θα χαθή μες στον αιθέρα –
αστέρι, θα την πάρουνε τ’ αστέρια…
ΦΑΙΔΡΟΣ ΜΠΑΡΛΑΣ
Από το βιβλίο: Φαίδρος Μπαρλάς, «Άπαντα», Τα Νέα Ελληνικά, Αθήναι 1980, σελ. 112.
Κατάνυξις Μεγάλης Παρασκευής
Η Παναγία με τη ρομφαία στα σωθικά εθρήνει
και τάβλεπε όλα σκοτεινά από την πικρήν οδύνη.
Που ο Άγγελός της στις φωτιές παράδερνεν, ο Γιος της,
των παρανόμων ταπεινός και πράος και γλυκός Σώστης.
Και εμείς, οι ευγενικοί θνητοί, φριχτά ας ταπεινωθούμε
με το φαρμάκι της Νηστείας και τέφραν ας λουσθούμε.
Και η θλίψη μας, μακριά από κάθε γήινα ζιζάνια,
ας υψωθεί ως κερί λιγνό, χλωμό, προς τη μετάνοια.
TAKHΣ ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ
Μου θύμισες τον γλυκύτατο Τάκη Παπατσώνη. Το άλλο ποίημα δεν το ήξερα. Χαίρομαι πάντοτε τις ποιητικές σου παρεμβάσεις και τις περιμένω...
ΑπάντησηΔιαγραφή