Τιντορέττο, Η Ανάσταση του Λαζάρου
Αύριο είναι Σάββατο του Λαζάρου. Για αυτό, ιδού δύο πίνακες του Γιάκοπο Ρομπούστι, του επονομαζόμενου και γνωστού ως Τιντορέττο, Ιταλού ζωγράφου, που έζησε στη Βενετία του 16ου αιώνα. Απεικονίζουν τη σκηνή της Ανάστασης του Λαζάρου από τον Χριστό. Ο Τιντορέττο υπήρξε μαθητής του Τισιανού, του γνωστού Βενετού ζωγράφου, που υπήρξε εκπρόσωπος του μανιερισμού.
Jacopo Tintoretto, Η Ανάσταση του Λαζάρου. 1558-59. Minneapolis Ινστιτούτο Τέχνης. Δραματική πολυπρόσωπη σκηνή. Στα δεξιά του Λαζάρου βλέπουμε την αδελφή του Μάρθα να κοιτάζει τον Χριστό.
Jacopo Tintoretto, Η Ανάσταση του Λαζάρου. 1579-1581. Μεγάλη Σχολή του San Rocco. Η Μάρθα βρίσκεται στην άκρη αριστερά, έχοντας ανοίξει με θεατρικότητα τα χέρια της. Στα δεξιά ο Χριστός.
Ούτε Πλαθ, ούτε Ρίλκε. Ούτε ο μάλλον άγνωστος "Λάζαρος" του Σαχτούρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνω για κάποια άλλη στιγμή και τα δυο σχετικά ποιήματα του πολύ ενδιαφέροντος Juan Vicente Piqueras. Σήμερα διαλέγω Γιάννη Βαρβέρη:
Ο Λάζαρος μετά το θαύμα
Φρόντισες μέσα κι έξω από τη Βηθανία
όλοι να μάθουν την ανάστασή μου.
Τώρα, θύμα ενός θαύματος, για χρόνια περιφέρομαι
ένας ρακένδυτος που τον κοιτούν όλοι φιλύποπτα
αν πρέπει να τον πάρουν για τρελό ή να τον πιστέψουν.
Μα κι ο ίδιος πια δεν ξέρω τι, ποιος είμαι
χωρίς καν συγγενείς και φίλους που όλοι φοβηθήκαν
ή ζήλεψαν για τους δικούς τους- ποιος να ξέρει;
Ενώ Εσύ, ιδανικός Εσύ μες στην ανάστασή Σου
οριστική, γεμάτη δόξα κι ύμνους όπου γης
ποτέ δεν σκέφτηκες τι απέγινε
ο υπό αίρεση και προθεσμία αναστημένος Σου.
Ω ναι, δεν έπρεπε στο «Δεύρο έξω» να υπακούσω
μα την ειρηνική μου οδό αποσύνθεσης ν' ακολουθήσω
ταπεινά, σαν τους κοινούς θνητούς.
Τώρα σε τι Δευτέρα Παρουσία να πιστέψω
σε τι ανάσταση νεκρών
ανάμεσα σ' εξαίρεση ζωής
και στον κανόνα του θανάτου;
Και τέλος
πού να βρω δύναμη [προτού πεθάνω να πεισθώ
ότι στ' αλήθεια και για πάντα
θα πεθάνω;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ
Ευχαριστώ για ακόμη μια φορά για την υπέροχη ποιητική παρέμβαση, Rosa.
ΑπάντησηΔιαγραφή