Τρόπος εξέτασης του μαθήματος «Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία» Γ ΓΕΛ Πανελ. Εξετάσεις 2019-20

▼

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Βαρκάδα. Πίνακες του Édouard Manet

Βαρκάδα

   Επέλεξα τρία έργα του Γάλλου ζωγράφου Édouard Manet που απεικονίζουν σκηνές σε βάρκες. Ιδού, λοιπόν τρεις "βαρκάδες".

   "Στη βάρκα"! Θεωρείται ένα από πολλά αριστουργήματα του Γάλλου ζωγράφου Édouard Manet. Ένα ζευγάρι στη βάρκα! Εκείνος κρατά το τιμόνι, εκείνη κάθεται νωχελικά και ρεμβάζει.  Ο Manet ζωγράφισε τον πίνακα το καλοκαίρι του 1874, όταν έκανε διακοπές έξω από το Παρίσι, στο Gennevilliers που βρίσκεται επί του Σηκουάνα, όχι μακριά από το Argenteuil όπου παρεθέριζε ο γνωστός ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Claude Monet με την οικογένειά του. Ο Μanet συνδεόταν φιλικά με τον Monet και συχνά ζωγράφιζαν μαζί στην εξοχή (για λεπτομέρειες σχετικά με τον πίνακα, βλ. http://annagelopoulou.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html)

Édouard Manet, Βαρκάδα. 1874. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Ν. Υόρκη.

     Στον παρακάτω πίνακα ο Manet απεικονίζει τον φίλο του Monet, που το καλοκαίρι συνήθιζε να ζωγραφίζει στη βάρκα του. Στο βάθος διακρίνουμε τα φουγάρα βιομηχανιών να καπνίζουν στις όχθες του Σηκουάνα. Η βιομηχανική επανάσταση στη Γαλλία!

Édouard Manet,  Ο Μονέ ζωγραφίζει στη βάρκα- στούντιο. 1874. Nέα Πινακοθήκη. Μόναχο.

   Ένας ακόμα πίνακας του Manet με θέμα τη βαρκάδα. Μία μόνη γυναίκα με την ομπρέλα της στη μικρή βάρκα. Στα γόνατά της έχει ένα βιβλίο. Βαρκάδα και διάβασμα! Ονειρική ατμόσφαιρα, σχεδόν ουτοπική η σκηνή...

στις

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund22 Ιουνίου 2015 στις 4:52 μ.μ.

    “ΑΣ’ ΤΗ ΒΑΡΚΑ…”


    Άσ' τη βάρκα στο κύμα όπου θέλει να τρέχει,
    ας ορίζει τ' αγέρι, τιμόνι-πανί,
    τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
    είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί,
    η ζωή μια δροσιά είναι, ένα κύμα, ας το φέρει
    όπου θέλει τ' αγέρι, όπου ξέρει τ' αγέρι.

    Ας αλλάζουν λιβάδια με βράχους και δάση,
    γύρω ας φεύγουν πού πύργοι, πού καλύβας καπνός,
    είτ' ειδύλλιο γελούμενο απλώνετ' η πλάση,
    είτ' αντάρες και μπόρες σου κρεμά ο ουρανός,
    μη θαρρείς το πανί σου μπορείς να βαστάξεις,
    όπου θέλει το κύμα μαζί του θ' αράξεις.

    Τι γυρεύεις, τι θέλεις μη κι εσύ το γνωρίζεις;
    Έχεις πιάσει ποτέ σου το τι κυνηγάς;
    Μη 'που σπέρνεις καλό το κακό δε θερίζεις;
    Δε σκοντάβεις σε ρώτημα σ' ό,τι ρωτάς;
    Ό,τι σ' έχει μαγέψει κι ό,τι σου 'χει γελάσει,
    το 'χεις μόνος κερδίσει, μοναχός ετοιμάσει;

    'Ασε τότε το κύμα όπου θέλει να σπάζει,
    άσ' τις ζάλες να σέρνουν τυφλά τη καρδιά
    κι αν τριγύρω βογγά κι αν ψηλά συννεφιάζει,
    κάπου ο ήλιος σε κάποιο γιαλό θα γελά
    κι αν πικρό τη ψυχή σου το δάκρυ τη ραίνει
    πάντα κάπου κρυφή, μια χαρά την προσμένει.

    ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννα Αγγελοπούλου24 Ιουνίου 2015 στις 12:23 μ.μ.

      Ο Kωνσταντίνος Χατζόπουλος μου αρέσει πολύ. Χαίρομαι που μου τον θύμισες.

      Διαγραφή