Τρόπος εξέτασης του μαθήματος «Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία» Γ ΓΕΛ Πανελ. Εξετάσεις 2019-20

▼

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

H Γέννηση του Χριστού. Πίνακες του Guido Reni

Χριστούγεννα του Guido Reni

  Σκηνές από τη Γέννηση του Χριστού απεικονίζονται στους παρακάτω πίνακες του Ιταλού ζωγράφου Guido Reni (1575-1642), εκπροσώπου της μπαρόκ τεχνοτροπίας.

Guido Reni, Η προσκύνηση των μάγων. 1642. Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ. (Cleveland Museum of Art).
Guido Reni, Η προσκύνηση των ποιμένων. Εθνικό Μουσείο του San Martino. Νάπολη.

Η προσκύνηση των ποιμένων σε δύο παραλλαγές. Πρόκειται για μία δραματική πολυπρόσωπη σκηνή με θεατρικό χαρακτήρα. Ο νεογέννητος Χριστός φωτοβολεί και φωτίζει τα πρόσωπα των ποιμένων. Χαρούμενα αγγελάκια ίπτανται...

Guido Reni, Η προσκύνηση των ποιμένων. Εθνική Πινακοθήκη. 1640. Λονδίνο.

Guido Reni, Η Αγία Οικογένεια. 1642. Μουσείο του Ιωάννη Παύλου ΙΙ. Βαρσοβία. Μία "μπαρόκ" Αγία Οικογένεια. Ένας άγγελος παίζει λαούτο.


http://www.clevelandart.org/art/1969.132
στις

4 σχόλια:

  1. Rosa Mund26 Δεκεμβρίου 2015 στις 11:14 π.μ.

    Το Ταξίδι των Μάγων

    «Μας βρήκε κρύο τσουχτερό
    Στην πιο τραχιά περίοδο της χρονιάς
    Για ένα ταξίδι και ταξίδι τόσο μακρινό:
    Δρόμοι που βούλιαζαν, καιρός ξυράφι
    Μέσα στο καταχείμωνο.»
    Γδαρμένες οι καμήλες, με πληγές στα πόδια, χολιασμένες
    Να κείτονται απάνου στο μισολιωμένο χιόνι.
    Ήταν ώρες που νοσταλγούσαμε
    Τα θερινά παλάτια στις πλαγιές, τα λιακωτά,
    Τις μεταξένιες κόρες να κερνάν σερμπέτια.
    Κι ύστερα οι καμηλιέρηδες με βλαστημιές και μούρμουρο
    Να παίρνουν δρόμο, να ζητάν πιοτί, γυναίκες,
    Τις νύχτες οι φωτιές να σβήνουν, να μην έχουμε κατάλυμα
    Κι οι πόλεις εχθρικές κι οι κωμοπόλεις μίζερες
    Και τα χωριά μες στη βρομιά και την ακρίβεια:
    Μας βρήκαν μέρες δύσκολες.
    Και τελικά κρίναμε πιο σωστό να ταξιδεύουμε τη νύχτα,
    Με λίγον ύπνο στ’ αρπαχτά,
    Όπου ακούγαμε φωνές να τραγουδάν στ’ αυτιά μας
    Πως όλα αυτά ήταν μια αποκοτιά.

    Κι ύστερα ξημερώματα φτάσαμε σε μια ήμερη κοιλάδα,
    Υγρή, κάτω απ’ τη ζώνη του χιονιού, που μοσχοβόλαε χλωρασιά,
    Μ’ ένα μικρό ποτάμι και μ’ έναν νερόμυλο που χτύπαε στο σκοτάδι
    Και τρία δέντρα, χαμηλά στον ουρανό.
    Κι ένα άσπρο γέρικο άλογο έφυγε καλπάζοντας μες στο λιβάδι.
    Κι από κει φτάσαμε σε μια ταβέρνα μ’ αμπελόφυλλα στο ανώφλι,
    Στην ανοιχτή της πόρτα έξι χέρια παίζαν αργυρά νομίσματα στα ζάρια,
    Και κάτι πόδια κλώτσαγαν τα άδεια ασκιά κρασιού
    Μα δεν υπήρχε είδηση και πήραμε ξανά το δρόμο
    Και πέφτοντας το σούρουπο, την τελευταία στιγμή
    Βρήκαμε αυτό το μέρος· κι άξιζε, θαρρώ, τον κόπο μας.

    Πάει πολύς καιρός που ’γινε αυτό, θυμάμαι,
    Και πάλι αν ήταν θε να το ’κανα. Μα γράψε
    Τούτο γράψε
    Τούτο: τραβήξαμε όλο αυτό το δρόμο
    Για Γέννα ή για Θάνατο; Σίγουρα ήταν Γέννα,
    Το ’δαμε με τα μάτια μας, χωρίς αμφιβολία. Γέννα και θάνατο είχα ξαναδεί
    Μα νόμιζα πως ήταν κάτι αλλιώτικο· ετούτη η Γέννα ήταν
    Σκληρή κι ολόπικρη αγωνία για μας, σαν Θάνατος, ο θάνατός μας.
    Γυρίσαμε στις χώρες μας, σε τούτα τα Βασίλεια,
    Μα ησυχία πια δεν έχουμε εδώ, με την παλιά μας πίστη,
    Μ’ έναν ξένο λαό με τους θεούς του σφιχταγκαλιασμένο.
    Χαρά μου θα ’ταν ένας άλλος θάνατος.

    T.S.Eliot, Journey of the Magi, 1927 (Ariel Poems)
    Απόδοση στα Ελληνικά: Βασίλης Πολύζος, 2010

    Χρόνια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. MYSTELIOS 26 Δεκεμβρίου 2015 στις 11:15 μ.μ.

    Καλές γιορτές και Χρόνια Πολλά με κάθε ευλογία και χαρά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή