Το όνειρό μου πέθανε. Ένα ποίημα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη με πίνακες του Edvard Munch

Ναπολέων Λαπαθιώτη, Τ' όνειρό μου πέθανε

Edvard Munch, Απελπισία. 1892. Μουσείο Munch. 'Οσλο.

Τ' όνειρό μου πέθανε, χθες αργά, το βράδυ

Μόνος, τώρα κι έρημος, τι μπορώ να πω;

Κι όμως, τό'ξερε καλά, το βαθύ του χάδι,

πόσο τ' αγαπώ!

Μου κρατούσε συντροφιά, τις βαριές τις ώρες,

που τις τρέμει μοναχή, καθεμιά ψυχή,

μα όσο τό' χει δίπλα της ας κυλούν οι μπόρες,

-δεν ανησυχεί!...

Τ' όνειρό μου πέθανε, χθες αργά, το βράδυ.

Πες, δεν έζησε ποτέ: Μην τ' αναπολείς...

Μα ο καημός μου, που έχασα το θερμό του χάδι,

Θε μου, είναι πολύς!

Κι όσο για τις άφωνα πονεμένες ώρες,

-ώρες δίχως όνειρο, σε μια ζωή πεζή,

τώρα, μόνο, τό' νιωσα, πόσο είναι αιμοβόρες

-τώρα, που δε ζει...
02.08.1941

Edvard Munch, Απελπισία. 1894. Μουσείο Munch. 'Οσλο.

Το   ποίημα του Λαπαθιώτη (οι τρεις πρώτες στροφές με κάποιες διαφοροποιήσεις) έχει μελοποιηθεί από τον Γιάννη Σπανό. Πρώτη εκτέλεση από τον τραγουδιστή του Νέου Κύματος Γιώργο Ζωγράφο.

Βλ. Ναπολέων Λαπαθιώτης, ...του έρωτα πάλι το στενό, ημερολόγιο 2009, Εισαγωγή-Επιμέλεια Χριστίνα Ντουνιά, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα 2007, σ. 247.

http://www.wikiart.org/en/edvard-munch/despair-1892
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Edvard_Munch_-_Despair_(1894).jpg
http://www.sarantakos.com/liter/lapathiotis/oneiropeqane.html