Ποίημα για την αγάπη: Ανέστης Ευαγγέλου, Μ' ελαφρά βήματα
Το τρυφερό ποίημα του γλυκύτατου ποιητή Ανέστη Ευαγγέλου "Μ᾽ελαφρά βήματα" θέλω εδώ και καιρό να μοιρασθώ μαζί σας. Ήρθε λοιπόν η ώρα της αναρτησης. Aς το διαβάσουμε πλαισιωμένο με πίνακες ζωγραφικής δύο Προραφαηλιτών καλλιτεχνών: του Frank Dicksee και της Μαρίας Σπάρταλη Στίλμαν.
Frank Dicksee (1853-1928), Ένα ευαίσθητο φυτό. Ιδιωτική Συλλογή. Φροντίζει με προσοχή το "ευαίσθητο" φυτό...
Μ' ελαφρά βήματα έρχεται η αγαπημένη μου,
χαράματα, όταν ξυπνάνε τα πουλιά.
Την παίρνει
αγιάζι τρυφερό, το εύθραυστο σώμα,
κι έρχεται να συνάξει τ' άνθη
κι ανάμεσα στη χλόη να πλανηθεί
κι απ' την πηγή
γαλάζιο, αμόλυντο, να πιει νερό.
Μ' ελαφρά βήματα έρχεται η αγαπημένη μου
κι εγώ,
το πιο τρελό από τα πουλιά, την τραγουδώ.
Μαρία Σπάραλη Στίλμαν, Ταΐζοντας τα περιστέρια στην αγροικία της περιοχής της Οξφόρδης. Ιδιωτική Συλλογή.
...και μία "art nouveau" εικόνα-καρτ ποστάλ της Ελ. Σονρέλ.
Ελίζαμπεθ Σονρέλ, γυναίκα στον κήπο με λουλούδια. 1900-1901. Ιδιωτική Συλλογή.
Βλ. Ανέστης Ευαγγέλου, Τα ποιήματα, 1956-1993, εκδόσεις Καπάνι, 2007
Τι γλυκό ποίημα! Αγαπάμε τον πρόωρα χαμένο Ανέστη Ευαγγέλου (Παπαδόπουλο) για τη γνησιότητα, την ειλικρίνεια, την οικειότητα, και τη συγκίνηση που μας μεταδίδει η ποίησή του.
ΑπάντησηΔιαγραφή*
Έλα λοιπόν μέσ’ από τα χαλάσματα
Έλα λοιπόν μέσ’ από τα χαλάσματα και τα ερείπια,
μορφή μικρή και τρυφερή, σταματημένη στην πρώτη ηλικία,
έλα, πνεύμα του καλού, μυθικό πρόσωπο,
όταν στους δρόμους βρέχει μοναξιά
κι η νύχτα πέφτει νωρίς δίχως ύπνο και όνειρα,
πλύνε το σύννεφο που μου τυλίγει το πρόσωπο,
καθάρισε τον ουρανό, προχώρησε,
άνοιξε δρόμο μέσ’ από τα χαλάσματα και τα ερείπια,
κάνε μου ένα χώρο να σταθώ, να κινηθώ,
να μπορώ να υπάρξω πιο ανθρώπινα.
Ανέστης Ευαγγέλου, Από τη συλλογή Περιγραφή εξώσεως (1960)
Πολύ συγκινητικό, Rosa. Βαθύτατα ανθρωπιστής ο ποιητής...κρίμα που δεν ευρύτερα γνωστός.
Διαγραφή