Η Αγάπη στην ποίηση. Αγαπάω, ένα ποίημα του Νίκου Καββαδία

Νίκος Καββαδίας, Αγαπάω

   Είναι ένα τρυφερό ποίημα του Νίκου Καββαδία που ανήκει στα λεγόμενα "Ανένταχτα" ποιήματά του, τα οποία δεν εντάσσονται σε κάποια από τις ποιητικές του συλλογές, αλλά δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες.

Francois Emile Barraux, Οι δυστυχισμένοι. 1930.

Ἀγαπάω

Ἀγαπάω τ᾿ ὅτι θλιμμένο στὸν κόσμο.

Τὰ θολὰ τὰ ματάκια, τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους,

τὰ ξερὰ γυμνὰ δέντρα καὶ τὰ ἔρημα πάρκα,

τὶς νεκρὲς πολιτεῖες, τοὺς τρισκότεινους τόπους.

Τοὺς σκυφτοὺς ὁδοιπόρους ποὺ μ᾿ ἕνα δισάκι

γιὰ μία πολιτεία μακρυνὴ ξεκινᾶνε,

τοὺς τυφλοὺς μουσικοὺς τῶν πολύβουων δρόμων,

τοὺς φτωχούς, τοὺς ἀλῆτες, αὐτοὺς ποὺ πεινᾶνε.

Pablo Picasso, Ο γέρος κιθαρίστας. 1902-03. Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο.

Τὰ χλωμὰ τὰ κορίτσια ποὺ πάντα προσμένουν

τὸν ἱππότην ποὺ εἶδαν μία βραδιὰ στ᾿ ὄνειρό τους,

νὰ φανῇ ἀπ᾿ τὰ βάθη τοῦ ἀπέραντου δρόμου.

Τοὺς κοιμώμενους κύκνους πάνω στ᾿ ἀσπρόφτερό τους.

Τὰ καράβια ποὺ φεύγουν γιὰ καινούργια ταξίδια

καὶ δὲν ξέρουν καλὰ -ἂν ποτὲ θὰ γυρίσουν πίσω

ἀγαπάω, καὶ θά ῾θελα μαζί τους νὰ πάω

κι οὔτε πιὰ νὰ γυρίσω.

Ἀγαπάω τὶς κλαμμένες ὡραῖες γυναῖκες

ποὺ κυττᾶνε μακριά,ποὺ κυττᾶνε θλιμμένα ...

ἀγαπάω σὲ τοῦτον τὸν κόσμο -ὅ,τι κλαίει

γιατὶ μοιάζει μ᾿ ἐμένα.

 Περιοδικὸ τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐγκυκλοπαίδειας, 

τοῦ Παύλου Δρανδάκη, ἀρ. 173, 10 Μαρτίου 1929.

Pablo Picasso, Γυναίκα με βεντάλια. 1905. Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης. Ουάσινγκτον.

Pablo Picasso, Eπίσκεψη (οι δύο αδελφές). 1902. Μουσείο Ερμιτάζ. Αγ. Πετρούπολη.

Pablo Picasso, Αγόρι με σκύλο. 1905. Μουσείο Ερμιτάζ. Αγ. Πετρούπολη.

http://www.nga.gov/content/ngaweb/Collection/art-object-page.53137.html

http://www.pablo-ruiz-picasso.net/period-blue.php

http://saint-petersburg.guide/hermitage-french-art/pablo-picasso-boy-with-a-dog-garçon-avec-avec-un-chien

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/nikos_kabbadias/anentaxta_home.htm