Ποίημα στη μάνα. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, το σκοτεινό τρυγόνι

    Τον γνωρίζουμε για τα ηθογραφικά διηγήματά του. Θεωρείται, μαζί με τον Βιζυηνό, εισηγητής της ρεαλιστικής ηθογραφίας.   Έγραψε, όμως, και λυρικά ποιήματα που συγκινούν για τον πόνο που εκφράζουν. Ένα ποίημα όχι για τη μητέρα, αλλά προς τη μητέρα από τον γλυκύτατο Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.

Νικόλαος Γύζης (1842-1901), Μητέρα και μωρό.

Μάνα μου,

εγώ είμαι τ’ άμοιρο

το σκοτεινό τρυγόνι

όπου το δέρνει ο άνεμος

βροχή που το πληγώνει..

Το δόλιο

όπου κι αν στραφεί

απ’ όπου κι αν περάσει

δε βρίσκει πέτρα να σταθεί

κλωνάρι να πλαγιάσει..

Εγώ βαρκούλα μοναχή

βαρκούλα αποδαρμένη

μέσα σε πέλαγο ανοιχτό

σε θάλασσα αφρισμένη..

Παλεύω με τα κύματα

χωρίς πανί, τιμόνι

κι άλλη δεν έχω άγκυρα

πλην την ευχή σου μόνη..

Νικόλαος Γύζης (1842-1901), κούκου. 

http://www.poiein.gr/archives/1564

https://paletaart.wordpress.com/2012/06/23/γύζης-νικόλαος-gyzis-nikolaos-1842-1901/

Κράτα τοΚράτα το