Τρόπος εξέτασης του μαθήματος «Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία» Γ ΓΕΛ Πανελ. Εξετάσεις 2019-20

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Κυριακή Απόγευμα. Ένα ποίημα του Κλείτου Κύρου

Κυριακή απόγευμα  

Είναι Καλοκαιρινή Κυριακή απόγευμα, για αυτό το ποίημα Κυριακή απόγευμα του Θεσσαλονικιού ποιητή Κλείτου Κύρου (1921-2005)


Georges Seurat, Μία Κυριακή (απόγευμα) στην Grande Jatte. 1884-1886 και 1889. Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο. O εμβληματικός πίνακας για τον πουαντιγισμό του Γάλλου ζωγράφου απεικονίζει ένα καλοκαιρινό απόγευμα στις όχθες του Σηκουάνα όπου συγκεντρώνονταν οι Παριζιάνοι της μεσαίας τάξης.

Κλείτος Κύρου, Κυριακή Απόγευμα


Παραθαλάσσιο κέντρο
Καρέκλες και τραπέζια ξέχειλα από κόσμο
Μουσική χειροκροτήματα
Ο μαέστρος υποκλίνεται ευγενικά
Τα παιδιά τρέχουν
Στη θάλασσα σέρνονται φώτα
Τραγούδια
(Σκέφτεσαι αμέσως Καρυωτάκη)

Στους δρόμους διαβαίνουν κορίτσια

Βραδιάζει

Οι εκδρομείς επιστρέφουν

Με λουλούδια

Με λιοκαμένα πρόσωπα
Χαρούμενοι
(Θλίβεσαι που έχασες μια Κυριακή)

Άγγλοι αντιπαθητικοί
Ένα ζευγάρι όμορφες γάμπες
Μέσα σ' ένα βιαστικό λεωφορείο
Άλλος και φεύγουμε!
Λάμπες ασετυλίνης
Οι δρόμοι αδειάζουν
Κορμιά κολλημένα στους τοίχους
Λαχανιασμένοι ψίθυροι
(Νιώθουμε ξένοι
Νιώθουμε μόνοι πολύ μόνοι)

Ποιος θα μας σώσει
Ποιος θα μας ξεκουράσει
Κατά πού να γυρίσουμε
(Είμαστε νικημένοι
Και τόσες Κυριακές μπροστά μας)


Από τη Συλλογή Αναζήτηση (1949)


Pierre Auguste Renoir, Χορός στον Μύλο της Galette. 1876. Musée d'Orsay. Παρίσι. Απεικονίζει μία σκηνή διασκέδασης των Παριζιάνων της μεσαίας τάξης στη Μονμάρτη.

http://www.artic.edu/aic/collections/artwork/27992
http://www.musee-orsay.fr/en/collections/index-of-works/notice.html?no_cache=1&zoom=1&tx_damzoom_pi1%5Bzoom%5D=0&tx_damzoom_pi1%5BxmlId%5D=000497&tx_damzoom_pi1%5Bback%5D=%2Fen%2Fcollections%2Findex-of-works%2Fnotice.html%3Fno_cache%3D1%26nnumid%3D497

3 σχόλια:

  1. Εκπληκτικό το ποίημα του Κλείτου Κύρου. Και οι πίνακες επίσης.

    ΜΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

    Αύγουστος Κυριακή η Ελλάδα πλάι στη θάλασσα:
    ήλιος δροσιά πεύκα φαΐ κρασί κι αγάπη.
    Στο πικάπ
    έπαιζε ασταμάτητα
    του Τσιτσάνη η «Συννεφιασμένη Κυριακή»
    Και κανείς δεν είπε ν’ αλλάξει ο δίσκος…

    ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΠΑΣ, ΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για το υπέροχο ποίημα του Θωμά Γκόρπα. Καλή μας εβδομάδα!

      Διαγραφή
  2. Τις Κυριακές το απόγευμα


    Tις Κυριακές το απόγευμα, οι πόρτες των πολυκατοικιών
    μου θυμίζουν κάτι παλιά αρχοντικά μαυσωλεία
    που τα ξέχασαν.
    Αν τύχει και έχουν στην είσοδο και κανέναν κισσό
    ή κανένα άλλο αναρριχώμενο, τότε πια είναι που είναι.

    Εδώ κοιμήθηκαν οι φίλες μας, ανώνυμες και ξένες.
    Δεν άντεξαν να διαλέξουν
    ούτε και την τελευταία ευκαιρία που τους απόμενε:
    να παραμείνουν συναισθηματικές.

    Ανάβεις το φως. Σβήνεις το φως.
    Θέλω να σε αγαπήσω όσο τίποτε άλλο.
    Ανάβεις το φως. Σβήνεις το φως.

    Μια γριά θρήσκα ταΐζει τα γατιά της στο φωταγωγό.
    Παίζεις ανυποψίαστη. Μαλλιά μακριά, πόδια μακριά, γυμνά.
    Παίρνει ο αγέρας το φουστάνι σου.

    Γιώργος Μαρκόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή