Γλυκερία Μπασδέκη, Τρίτη Δημοτικού και η μαθήτρια του Πολύκλειτου Ρέγκου
Τα σχολεία "άνοιξαν" για ακόμη μια χρονιά...Για αυτό, σκέφτηκα να καλωσορίσω τη νέα σχολική χρονιά με το νοσταλγικό ποίημα της Γλυκερίας Μπασδέκη, "Τρίτη Δημοτικού", που μου θύμισε ένα αγαπημένο πίνακα ζωγραφικής του Πολύκλειτου Ρέγκου (1903-1984).
...Επειδή δεν είμαι πια εννιά και δεν πηγαίνω Τρίτη Δημοτικού, αλλά ακόμα πηγαίνω σχολείο...και επειδή η μητέρα μου έχει πεθάνει!...και επειδή είχα τετράδια (έχω ακόμα τετράδια) και κόλες γλασέ...και επειδή πάντα μου άρεσε ένα αγόρι από μεγαλύτερη τάξη...και επειδή έχω βγάλει πια το Λύκειο και άλλες σχολές...Για αυτό το ποίημα της Γλυκερίας!!!
είμαι εννιά
πάω Τρίτη
δεν πέθανε η μάνα μου,
στο σπίτι μένουν ζωντανοί
(ακόμα)
έχω τετράδια, κόλλες γλασέ, μ’ αρέσει
ο Δημήτρης απ’ την
Πέμπτη δε θα γεράσω σύντομα –θα
πάρει
χρόνια
θα βγάλω λύκειο, σχολές
Χριστούγεννα
θα βγάλω γλώσσα, ρούχα
επετείους
μα τώρα είμαι εννιά–
δε φτάσαμε στα κλάσματα
(ακόμα)»
(Από τη συλλογή «Σύρε καλέ την άλυσον», εκδ. Ενδυμίων, 2012)
Πολύκλειτος Ρέγκος, Η μαθήτρια, 1937
Πολύκλειτος Ρέγκος, Μητέρα με δύο παιδιά, 1945
Τέλεια η κυνικοτρυφερή Γλυκερία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειοι και οι πίνακες του Ρέγκου.
Τέλεια και όλα τα "επειδή" σας.
Προς τούτο, νομίζω ότι ταιριάζει στην περίπτωση, ανάμεσα σε πολλά άλλα υπέροχα σχετικά, το ποίημα της πρόωρα χαμένης Γιώτας Αργυροπούλου:
ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ
Τα μήλα ήταν μέλι.
Ο Μίμης και η Άννα αδέρφια αγαπημένα.
Δεν κάπνιζε το τζάκι τους,
δε μάλωναν,
δεν τα ’παιρνε ο πατέρας στο χωράφι.
Όλα κυλούσαν ήρεμα στο αναγνωστικό.
Άστραφτε νιάτα κι ομορφιά η βασίλισσα στο κάδρο
και το πουλί περιπλεγμένο μες στις δάφνες.
Σε φέτες απορίας γευόμουνα τον κόσμο.
Δεν άλλαξε η γεύση του, συνήθισα μονάχα.
Γιώτα Αργυροπούλου, «Νερά απαρηγόρητα», Πλανόδιον, 2004
Νοσταλγικό και τρυφερό το ποίημα της Αργυροπούλου, Rosa. Eυχαριστώ πολύ που μου το θύμισες...και συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση.
Διαγραφή