Ταξιδεύοντας με τα "ταξίδια και άλλα ταξίδια"
του Αντόνιο Ταμπούκι
Διαβάζω από το βιβλίο του Αντόνιο Ταμπούκι (Antonio Tabucchi) "Ταξίδια και άλλα ταξίδια":
"Λογοτεχνία και φιλοσοφία δεν φείδονται φανταστικών πόλεων. Η ιστορία ξεκινάει με τον Πλάτωνα, που πήρε από τον Παρμενίδη την αντίθεση Φαινομενικότητα/Αλήθεια. Ο Σοφιστής είναι οικοδομημένος πάνω στην αδυναμία να ξεχωρίσουν η αλήθεια από το ψέμα, και όποιος κατέχει την αλήθεια, βεβαιώνει εκείνη η αλεπού ο Πλάτωνας, έχει δικαίωμα να λέει ψέματα. Με αυτό το σόφισμα επινόησε εκ του μηδενός μια ολόκληρη ήπειρο και μια άκρως πολιτισμένη πόλη, αντίπαλο της Αθήνας, την οποία, όμως, λέει ο ίδιος, κατάπιε η θάλασσα: την Ατλαντίδα. Η Ατλαντίδα είναι ο πρώτος φανταστικός τόπος της λογοτεχνίας..."
Και ο Ταμπούκι συνεχίζει, αναφέροντας και άλλες φανταστικές πόλεις της λογοτεχνίας: η Πολιτεία του Ήλιου του Τομάζο Καμπανέλλα, η Ουτοπία του Τόμας Μουρ, η πόλη Χελσενγκέρ με το κάστρο της Ελσινόρης στον Άμλετ του Σαίξπηρ, η χώρα της Βαβέλ με τη βιβλιοθήκη, η Βαβυλωνία του Μπόρχες, η πόλη Μακόντο του Γκαρσία Μαρκές, οι Αόρατες πόλεις του Καλβίνο. Σημειώνει ακόμα ότι "υπάρχουν όμως και οι πόλεις της επιθυμίας. Αληθινές αλλά μακρινές, συχνά άφταστες ή σημαδεμένες από τη νοσταλγία μιας πιθανής επιστροφής, είναι αιχμάλωτες ενός είδους μαγείας που τις παραμορφώνει μέχρι να γίνουν μη πραγματικές". ...και εννοεί τη μικρή πόλη του Κομπραί του Προυστ, το Δουβλίνο του Τζόυς, τη Λισαβόνα του Πεσόα...
Η Ιθάκη, η Αλεξάνδρεια και οι άλλες ελληνιστικές πόλεις της ποίησης του Καβάφη, θα συμπλήρωνα. ...και άλλες πολλές πραγματικές πόλεις, τόποι αληθινοί που από τη λογοτεχνία μεταστοιχειώνονται σε "πόλεις επιθυμίας", πόλεις-ιδέες, σε τόπους ιδεατούς, όπου καταλήγουν ταξίδια νοερά. Σκέφτομαι ότι και η πολιτεία του μυθιστορήματος "Eroica" του Κ. Πολίτη είναι μια "πόλη επιθυμίας"...
Αναρίθμητα παραδείγματα φανταστικών πόλεων και τόπων θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε στη δική μας λογοτεχνία και στη λογοτεχνία των άλλων, στη ζωγραφική, τη μουσική, τον κινηματογράφο...
Ο Ταμπούκι επισκέφτηκε πρόσφατα την Ελλάδα με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του "Ταξίδια και άλλα ταξίδια" και μίλησε σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας.
Ο Αντόνιο Ταμπούκι (Antonio Tabucchi) είναι ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους Ευρωπαίους συγγραφείς με πολλές διακρίσεις για το έργο του, το οποίο μεταφράστηκε σε διάφορες γλώσσες. Γεννήθηκε το 1943 στην Πίζα της Ιταλία, αλλά έζησε πολλά χρόνια στην Πορτογαλία. Σπούδασε φιλολογία στη Σορβόνη και ειδικεύτηκε στη λογοτεχνία της Πορτογαλίας και πιο συγκεκριμένα στο έργο του γνωστού Πορτογάλου συγγραφέα Πεσόα. Δίδαξε πορτογαλική λογοτεχνία και γλώσσα σε διάφορα πανεπιστήμια της Ιταλίας. Τα τελευταία χρόνια δίδασκε στο Πανεπιστήμιο της Σιένα της Ιταλίας. Έγραψε μυθιστορήματα, δοκίμια, διηγήματα και θεατρικά έργα. Τα περισσότερα από τα έργα έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά. Τα πιο γνωστά είναι: "H γυναίκα του Πόρτο Πιμ και άλλες ιστορίες", "Όνειρα Ονείρων", "Οι τρεις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα", "Δύο ελληνικά διηγήματα", "Είναι αργά, όλο και πιο αργά", "Ρέκβιεμ", "Ο χρόνος γερνάει γρήγορα", "Λογοτεχνίας Εγκώμιον", "Νυχτερινό στην Ινδία" (έγινε ταινία από τον σκηνοθέτη Αλαίν Καρνό), "Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα"(ένα από τα πιο γνωστά έργα του), κλπ. Κάποια από αυτά έχουν γυριστεί στον κινηματογράφο ή έχουν διασκευαστεί για το θέατρο.
Τα έργα του Ταμπούκι κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Άγρα σε μετάφραση του Ανταίου Χρυσοστομίδη.
http://www.greekbooks.gr/tabuki-antonio.person (μεταφρασμένα έργα του Ταμπούκι στα ελληνικά)
J.W.Waterhouse, Ophelia (1889) Iδιωτική συλλογή
Οι Προραφαηλίτες ζωγράφοι αναζητούν τη φυγή από την πραγματικότητα σε τόπους φανταστικούς της αγγλικής λογοτεχνίας, όπως για παράδειγμα στο φανταστικό τόπο του Άμλετ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου