Φωτογραφίες από δρόμους της παλιάς Θεσσαλονίκης: από τις φωτογραφίες του Γιώργου Λυκίδη

Φωτογραφίες του Γιώργου Λυκίδη από τους δρόμους της παλιάς Θεσσαλονίκης

    Ξεφυλλίζω το φωτογραφικό άλμπουμ Η Θεσσαλονίκη μέσα από το φακό του Γιώργου Λυκίδη (επιμέλεια Γιάννης Μέγας/Νίκος Χόρμπος), εκδ. Ιανός, Θεσσαλονίκη 2002 (α' έκδοση), 2006 (β' έκδοση) και βλέπω εικόνες από όψεις της παλιάς Θεσσαλονίκης από την περίοδο του μεσοπολέμου έως τη δεκαετία του 1960...εικόνες που ακόμα και σήμερα μπορούμε να αναγνωρίσουμε, αν βέβαια βλέπουμε "αφαιρετικά"...

Ο φωτογράφος Γιώργος Λυκίδης (1886-1967) ήταν ένας από τους σημαντικότερους φωτογράφους της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου έως και τη δεκαετία του 1960. Καταγόταν από την Κρώμνη του Πόντου και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Αρχικά δούλεψε για ένα χρόνο ως υπαίθριος φωτογράφος στο Λευκό Πύργο και στη συνέχεια άνοιξε δικό του φωτογραφείο. Από το 1930 είχε εργαστήριο φωτογραφίας στην οδό Τσιμισκή. Έγινε γνωστός για τις καρτ ποστάλ του με θέμα διάφορες όψεις της πόλης.

Ιδού, λοιπόν, κάποιες από τις φωτογραφίες του Γιώργου Λυκίδη με εικόνες από τη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέμου.

Είναι μία όψη από την πόλη της Θεσσαλονίκης στη συμβολή της οδού Τσιμισκή με την οδό Παύλου Μελά, στη γνωστή Διαγώνιο. Τότε, τη δεκαετία του 1920, το τραμ περνούσε από το σημείο αυτό. Διακρίνουμε δύο μικρά περίπτερα με τις χαρακτηριστικές θολωτές στέγες τους.

Είναι μία όψη από την πόλη της Θεσσαλονίκης στην πλατεία της Αγ. Σοφίας στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Ο φωτογράφος έχει κάνει τη λήψη με την πλάτη στραμμένη προς την εκκλησία της Αγ. Σοφίας. Βλέπουμε μπροστά μας την ακόμα αδιαμόρφωτη οδό Ερμού. Στην άκρη αριστερά, γωνία της οδού Ερμού και Αγ. Σοφίας, διακρίνουμε το πραγματικά εντυπωσιακό για τους κίονες "Κόκκινο Σπίτι". Το σπίτι αναγέρθηκε το 1926 από την εύπορη οικογένεια Λόγγου, στην κατοχή της οποίας ήταν η υφαντουργική εταιρεία Νάουσας "ΕΡΙΑ".

Είναι ένας πολύ γνωστός δρόμος του εμπορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης, η οδός της Αγ. Σοφίας στη συμβολή της με την οδό Τσιμισκή, στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Τα τροχοφόρα ανύπαρκτα, αλλά υπάρχει ένας τροχονόμος να "ρυθμίζει" την κυκλοφορία. 

Είναι μία όψη από τα πιο πολυσύχναστα και κοσμοπολίτικα σημεία του εμπορικού κέντρου της  Θεσσαλονίκης. Η αρχή της οδού Ελευθ. Βενιζέλου από την πλατεία της Ελευθερίας τη δεκαετία του 1930. Αριστερά στη γωνία με την οδό Μητροπόλεως βλέπουμε το τετραώροφο κτίριο του άλλοτε ξενοδοχείου Ritz, που χτίστηκε το 1924.

Η Καμάρα, "η θριαμβευτική αψίς" του Γαλερίου, είναι από τα πιο φωτογραφισμένα σημεία της Θεσσαλονίκης. Η αψίδα του Γαλερίου στήθηκε το 297 μ.Χ., μετά τη νίκη του Ρωμαίου αυτοκράτορα Γαλέριου κατά των Περσών. Βρισκόταν στη συμβολή δύο κεντρικών οδικών αξόνων: της οδού Εγνατίας και της πομπικής οδού που ένωνε το ανακτορικό συγκρότητημα του Γαλερίου με τη Ροτόντα. Τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα η οδός Εγνατίας περνούσε μέσα και κάτω από την Καμάρα. Στη φωτογραφία διακρίνουμε το τραμ να περνάει κάτω από την Καμάρα. Πάνω στην Καμάρα, δεξιά και αριστερά, ήταν κολλημμένα σπίτια και παράγκες. Η διάνοιξη της Εγνατίας ξεκίνησε με το γκρέμισμα των σπιτιών δεξιά και αριστερά της Καμάρας...Το τραμ εξακολουθούσε να περνά κάτω από την Καμάρα και τη δεκαετία του 60.

Οι παραπάνω φωτογραφίες προέρχονται από το ηλεκτρονικό φωτογραφικό αρχείο του ΕΛΙΑ (Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο).
http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/content.php

Για τη βιογραφία του Γ. Λυκίδη, βλ. http://www.perizitito.gr/persons.php?personid=26728