Τρόπος εξέτασης του μαθήματος «Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία» Γ ΓΕΛ Πανελ. Εξετάσεις 2019-20

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Η αγάπη στην ποίηση: Γιώργος Θέμελης, ποιήματα

Ποιήματα του Γιώργου Θέμελη

Δύο ποιήματα από τη συλλογή του Γιώργου Θέμελη Άνθρωποι και πουλιά

Είναι για σένα

Είναι για σένα που αγαπώ το φως
Τους ανθρώπους τα δέντρα που σου μοιάζουν
Ό,τι σαλεύει κι ό,τι πνέει
Το κύμα που μοιράζεται την απλωσιά σου
Και το νερό που τραγουδάει τον έρωτα

Είναι για σένα κ᾽είσαι συ
Που περπατείς μες σ᾽όλους τους καθρέφτες
Στο κάθε τι στα πράγματα
Τα γκαρδιακά μου αδέλφια

Και το τραπέζι αυτό το τρυφερό που βλέπει
Τα χέρια σου στον ύπνο του σα δυο φτερά
Και το τραπέζι αυτό το τρυφερό που ακούει
Τη μυστική σου ηχώ μες στην πυκνή σιωπή του

Είναι η καρδιά μου που σε στηρίζει σα μια σημαία
Είναι η καρδιά μου που σε δέχεται σαν ουρανό.
Από τη συλλογή Άνθρωποι και πουλιά

Άφησε να κοιτάξω

Άφησε να κοιτάξω το πρόσωπό σου
Στην ήρεμη αστροφεγγιά που κοιμούνται οι άνεμοι
Στους βράχους στα νερά στις όχθες που αναπνέουν
Στην ήρεμη αστροφεγγιά περπατεί ένας ήσκιος
Γνώριμος ήσκιος τον βλέπουνε τ᾽άστρα μονάχα
Και τα όνειρα που δοκίμασαν ομορφιά και τρόμο
Δεν ακούς τα φτερά που διπλώνουν τη λησμονιά τους
Το κύμα πεθαίνει στα πόδια μας μετρώντας
Τους αιώνες της θάλασσας της καρδιάς μας τους χτύπους
Τα πλοία δεν κινούνται κρεμάστηκαν στο βλέμμα σου
Τα μάτια περιμένουν τον ήλιο σου για ν᾽ανοίξουν
Τα δροσερά τους πέταλλα από φως και θλίψη
Κυνηγώ τη σκιά σου ανάμεσα στα σχήματα
Αναζητώ το χέρι σου από άστρο σε άστρο
Άφησε να κοιτάξω το πρόσωπό σου
Σαν το φεγγάρι που κοιτάζεται στον ύπνο ενός παιδιού

Εγώ κ᾽εσύ-πολύ μακριά μέσα στη νύχτα-
Σκοτεινοί είμαστε σα δυό παράθυρα της πυκνής βροχής
Εικόνες θαμπές από χλωμούς φεγγίτες και σκοτάδι
Σε ποια γωνιά ποια μάτια θα μας φωτίσουν
Πόσα φεγγάρια θα σταθούν και θα μετρήσουν τη νοσταλγία τους
Στην ασημένια σκόνη που πεθαίνοντας θα τινάξουν οι μνήμες
Δε μας μένει παρά η βοή το ποίημα που μας κράζει
Μέσα στον κίνδυνο που σκορπάει η θάλασσα στην καρδιά των βράχων
Κάτω απ᾽τα χέρια που έσμιξαν τη μακρινή τους λἀμψη
Κάτω απ᾽τα χέρια τα σπαθιά που φυλάγουν το θάνατο...
...
Από τη συλλογή Άνθρωποι και πουλιά


C. D. Friedrich, Στη βάρκα. 1819. Μουσείο Ερμιτάζ. Αγ. Πετρούπολη.


Γ. Θέμελης, Ποιήματα Ι, Ιανός, Θεσσαλονίκη 1986
http://www.hermitagemuseum.org/html_En/03/hm3_3_1_10a.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου