Τάσος Λειβαδίτης, Αφιέρωμα

Σήμερα, θέλω να αφιερώσω τους παρακάτω λυρικούς στίχους ενός τρυφερού, νεορομαντικού-θα έλεγα- ποιητή, του γλυκύτατου ποιητή Τάσου Λειβαδίτη (1922-1988). Έτσι, …για να γίνει καλύτερη η μέρα μας!

Τάσος Λειβαδίτης, Aφιέρωμα

Σ' εκείνους που μέσα σε θυελλώδεις νύχτες εξεγέρσεων ψάχνουν
για ένα φεγγάρι παιδικό
σ' αυτούς που δεν τους έμεινε καιρός, σ' εκείνους που τους
ξέχασαν
στην γλυκύτητα του ύπνου όταν όλοι μας είχαν εγκατα-
λείψει
στους καθρέπτες που κοιταχτήκαμε, στις θάλασσες που δε
θα ταξιδέψουμε
στα μονοπάτια που περπατήσαμε ερωτευμένοι κι ίσως να
μην ξαναγυρίσουμε από τότε
στη Μοίρα, στην ωραία νεότητα, στους διαβάτες
(κι εγώ πού πήγαινα; κι ήταν τόσα πολλά αυτά που ζήτη-
σα; Μα τώρα είναι αργά-ώρα να φεύγω)
στ' αποδημητικά πουλιά, στις ατμομηχανές που κουρά-
στηκαν κι έγειραν στο πλευρό να κοιμηθούνε
στις καλαμποκιές όταν τις λούζει το φεγγάρι, στα κορί-
τσια που βγάζουν το φουστάνι τους για να μπουν
στον ουρανό,
στην αλληλογραφία ενός αγγέλου μ΄ ένα παιδί, σ' εκείνους
που άργησαν, σ΄αυτούς που δε θα ξανάρθουν
στη γυναίκα που ρίχνει τα χαρτιά, στον γέρο που κλαίει
στην Οδύσσεια που ζει ο ποιητής γράφοντας το πιο μικρό
ποίημα
στη φευγαλέα στιγμή που έζησε ένας άνθρωπος ζώντας
μια ολόκληρη ζωή…

N. Maes, Κορίτσι στο παράθυρο ή η ονειροπόλος της ημέρας. 1640-1650. Rijksmuseum. Άμστερνταμ.

N. Maes, Κορίτσι στο παράθυρο ή η ονειροπόλος της ημέρας. Λεπτομέρεια.

http://www.the-athenaeum.org/art/detail.php?ID=89105
https://www.rijksmuseum.nl/en/search/objecten?q=Nicolaes+Maes&p=4&ps=12&ii=8#/SK-A-245,44