Χειμερινοί περίπατοι
Mια νεαρή κομψή γυναίκα με κόκκινα μάγουλα από το κρύο και γούνινο μανσόν για να κρατά ζεστά τα χέρια της κάνει χειμερινό περίπατο στη χιονισμένη ύπαιθρο, έχοντας συντροφιά τον σκύλο της. Στο βάθος διακρίνονται τα κτίρια ενός χωριού. Είναι ένας πίνακας του Βρετανού ζωγράφου της Βικτωριανής εποχής Philip Richard Morris (1836-1902).
Philip Richard Morris, Χειμερινός Περίπατος. 1889. Ιδιωτική Συλλογή.
Στον παρακάτω πίνακα του Βρετανού ζωγράφου George Clausen (1852-1944) ο πρωινός χειμερινός περίπατος της κομψής νεαρής κυρίας γίνεται στους δρόμους μιας πόλης.
Επειδή,
ΑπάντησηΔιαγραφήκάθε φορά σχολιάζοντας αυθόρμητα,
αφενός μεν, δεν κρατάω αρχείο (σχολίων),
αφετέρου, υπάρχει περίπτωση να επαναλαμβάνομαι,
επαφίεμαι στη μεγαλοψυχία σας.
Για σήμερα σκέφτομαι δυο αυθεντικούς της ποίησης με ρίμα.
Χιόνι
Τί καλά που ’ναι στο σπίτι μας
τώρα που όξω πέφτει χιόνι!
Το μπερντέ παραμερίζοντας,
τ’ άσπρο βλέπω εκεί σεντόνι
να σκεπάζει όλα τα πράματα:
δρόμους, σπίτια, δένδρα, φύλλα.
Πόσο βλέπω μ’ ευχαρίστηση
μαζεμένη τόση ασπρίλα!
Όμως κάτου, τουρτουρίζοντας
το κορίτσι εκείνο τρέχει.
Τώρα στάθηκε στην πόρτα μας.
Ψωμί λέγει πως δεν έχει,
πως κρυώνει, πως επάγωσε…
«Έλα μέσα, κοριτσάκι.
Το τραπέζι μας εστρώθηκε
κι αναμμένο είναι το τζάκι.»
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Τραγούδια για παιδιά
ΤΡΑΓΟΥΔΑΣ ΤΟ ΧΙΟΝΙ
Τραγουδάς το χιόνι από το σπίτι
μέσα στη ζεστή σου γειτονιά;
Να το τραγουδήσεις απ’ του αλήτη,
αν μπορείς την ξέσκεπη γωνιά.
Να το τραγουδήσεις με το χτίστη
στ’ ανεμοδαρμένο του γιαπί
με την εργατιά, γεμάτη πίστη
που τους πάγους σπάει με το τσαπί.
Να το τραγουδήσεις ζευγολάτης
της κρουσταλλιασμένης γης σποριάς
στα ψηλά γιδόστρατα αγωγιάτης,
που στο χιόνι τα ’θαψε ο βοριάς.
Να το τραγουδήσεις στο σοκάκι,
σαν εμένανε, όπως, μια βραδιά,
χιόνι από το τρύπιο μου σακάκι
γέμιζε την άδεια μου καρδιά.
Κυριαζής Γ. Αθανάσιος (Αγρίνιο 1887- Αθήνα 1950)
...Και εγώ θα επαναληφθώ για ακόμη μια φορά. Ευχαριστώ πολύ για την ποιητική παρέμβαση και τον χρόνο που αφιερώνεις για να βρεις και να γράψεις τα ποιήματα. Το ποίημα του Κυριαζή δεν το ήξερα.
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια της ημέρας!
Μα είναι χαρά μου να ασχολούμαι με την ποίηση. Από παιδί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην εφηβεία μου είχα κάνει ιδιόχειρη ανθολόγηση, τότε που καλά-καλά δεν είχες ούτε βιβλία, ούτε χρήματα να τα αγοράσεις. Μου έφτανε η Βιβλιοθήκη της πόλης μου, μέχρι την ώρα που έκλεινε.
Τώρα η αγάπη μου έχει γίνει σχεδόν πάθος. (Δεν φαίνεται;)
Άρα, εγώ ευχαριστώ για το φιλόξενο βήμα, που μου προσφέρετε ευγενώς.
Η Βιβλιοθήκη μιας πόλης και ένα κορίτσι να ταξιδεύει σε τόπους μαγικούς και ονειρεμένους, διαβάζοντας ποίηση!! Τι υπέροχη "εικόνα"!
Διαγραφή