Ένα ποίημα του Χάινριχ Χάινε
Ας επιστρέψω σ' ένα ανοιξιάτικο θέμα. Η άνοιξη με τα λουλουδάκια που ανθίζουν και τα γλυκά ματάκια των κοριτσιών που εμπνέουν τον Γερμανό ποιητή Χάινριχ Χάινε. Ένα δείγμα του ρομαντικού λυρισμού...
Σαν έρθει η άνοιξη με το ηλιοφώς ξανά,
Τότε τα λουλουδάκια βγαίνουνε κι ανθούνε.
Σαν το φεγγάρι αρχίσει ν' αχτινοβολά,
Τότε τ' αστράκια μες στο φως του κολυμπούνε.
Σαν βλέπει δυο γλυκά ματάκια ο ποιητής
Τραγούδια βγάζει από τα βάθη της ψυχής του.
Μα όλα μαζί, τραγούδια, αστέρια, λουλουδάκια,
Φεγγαροβόλημα, ηλιοφώς, γλυκά ματάκια,
Όσο πολύ και να μ' αρέσουν, δεν ξεχνώ
Το πώς δεν φτιάχνουν ένα κόσμο αληθινό.
Μετάφραση: Άγγελος Δόξας
…Kαι το ποίημα αυτό μου θύμισε έναν πίνακα του Ed. Ch. Perugini που απεικονίζει μία νεαρή κοπέλα να φυσά ένα ανθάκι…"Μ' αγαπά δεν μ' αγαπά" oνομάζεται ο πίνακας και ο τίτλος υπονοεί το γνωστό παιχνίδι των ερωτευμένων με τα πέταλα των λουλουδιών. Στο ρομαντικό τοπίο ενός δάσους, η κομψά ντυμένη κοπέλα "παίζει" με το ανθάκι...
Ch. Ed. Perugini, Μ' αγαπά δεν μ' αγαπά. 1892. Dunedin Δημόσια Πινακοθήκη. Ν. Ζηλανδία.
Ένας ακόμα πίνακας ζωγραφικής με το ίδιο ρομαντικό θέμα "Μ' αγαπά δεν μ' αγαπά". Μια νεαρή κοπέλα αναρωτιέται εάν ο αγαπημένος της την αγαπά και ζητά την απάντηση από τα πέταλα του λουλουδιού.
Ed. Phillips Fox, Μ' αγαπά δεν μ' αγαπά. 1909. Πινακοθήκη Δυτικής Τέχνης. Περθ. Αυστραλία
Ιδού η περιγραφή της κατάστασης με τρόπο οικείο σε πρόχειρη μετάφραση:
ΑπάντησηΔιαγραφήM’ αγαπά, δεν μ’ αγαπά
Μ’ αγαπά, δεν μ’ αγαπά, τι να πιστέψω
Στην αρχή νόμιζα ότι μ’ αγαπούσε, αλλά τώρα
Αναρωτιέμαι αν νοιαζόταν καθόλου
Ήταν το παν για μένα, το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα
Δεν πίστευα κάτι τέτοιο να συμβεί έτσι
Δεν μπορείς να ελέγχεις τα πάντα υποθέτω
Ήξερα ότι με αγαπούσε
Το ένιωσα όταν κοίταξε βαθιά μέσα στην ψυχή μου
Με κοίταξε στα μάτια και είπε ότι ήμουν όμορφη
Τον πίστεψα
Τα μάτια του μου είπαν να του εμπιστεύομαι
Τα βαθύτερα μυστικά μου
Του είπα τα όνειρά μου
Μου είπε τα δικά του
Όταν ήμουν τρομαγμένη ή φοβισμένη μου έλεγε ότι όλα
Θα είναι καλά και ήταν
Υποσχέθηκε να είναι εκεί όταν είμαι πληγωμένη
Είπα θα ήμουν εκεί γι' αυτόν
Είπε θα πέθαινε για μένα
Του είπα να το βουλώσει
Είπε θα κρατούσε τον τελευταίο χορό για μένα
Και θα περπατούσε μαζί μου στο σπίτι, ενώ κρατούσα το χέρι του
Είπε ότι θα με προστάτευε από όποιον
Προσπαθούσε να με βλάψει
Θα μου έδειχνε ζωγραφιές με όσα μου άρεσαν
Και θα μου έλεγε πράγματα που ήθελα να ακούσω
Είπε ότι με αγαπούσε
Είπα ότι κι εγώ τον αγαπούσα πάρα πολύ
Και το εννοούσα
Όχι μόνο με την καρδιά μου
Αλλά με το καθετί
Πού πήγαν οι νύχτες που μέναμε ξάγρυπνοι
Μιλώντας μέχρι το πρωί
Ή το βράδυ που φιληθήκαμε για πρώτη φορά
Όταν είπες ότι ήμουν όμορφη
Και είπες θα ήταν μισή η ζωή σου χωρίς εμένα
Ήμουν ο χτύπος της καρδιάς σου
Πού πήγαν όλες αυτές οι στιγμές
Γιατί δεν είναι ακόμα ζωντανές
Πώς θα ζεις χωρίς εμένα
Ώστε λοιπόν, μπορείς αληθινά να μ 'αγαπάς ή να μη μ' αγαπάς
Emily Elisabeth
Πραγματικά πολύ όμορφο, Rosa. O ρομαντισμός στο αποκορύφωμά του!
Διαγραφή