Ποιήματα της Μαρίας Πολυδούρη για τη μητέρα

Ποιήματα για τη μητέρα

   Δύο ποιήματα ακραιφνούς λυρισμού από τη Μαρία Πολυδούρη για τη μητέρα.

Μαρία Πολυδούρη, {μητέρα μου}

Μητέρα μου, πόσο φρικτὰ βαραίνει

ἡ μοίρα σου στὸ νεανικό μου στῆθος.
Ὅλοι μου οἱ πόνοι καταφεύγουν πλῆθος
γύρω στὴ θύμησή σου ποὺ πικραίνει.
Ἐμένα, ποὺ σὲ δέχτηκα εὐλογία

κ᾿ ἔγινα τὸ θαυμάσιο ὁμοίωμά σου,
ἂς μὲ δεχτῆ σὰ νἆμαι ἁμάρτημά σου
ἡ μνήμη σου, μαρτυρικὴ κι᾿ ἁγία.
Στὴ μοίρα σου, ποὺ γνώρισα σὲ μένα,

τὴ σπαραγμένη σκέψη μου προσφέρω.
Μὰ στὴν καρδιά μου μόνο ἐγὼ θὰ ξέρω
πόσους μετροῦν νεκροὺς τἀγαπημένα.
Μητέρα μου, πόσο μου λείπεις τώρα

ποὺ πνιχτικό, βαθὺ σκότος θὰ γίνῃ
στὴ μάταιη ζωή μου ποὺ ὅλο σβήνει…
Ἄχ, πώς μου λείπεις σὲ μία τέτιαν ὥρα.

Από την ποιητική συλλογή "Ηχώ στο χάος"

Frank Dicksee, Μητέρα. 1907. Ιδιωτική Συλλογή.

Μαρία Πολυδούρη, της μητέρας μου

Μητέρα μου· παιδί σου ἐμὲ πιστὸ
μὲ ἀφήνει ἡ κάθε μέρα ποὺ διαβαίνει.
Σὲ μὲ τὸ πρόσωπό σου εἰκονιστὸ
καὶ μέσα μου ἡ ψυχή σου φωληασμένη.
Δὲ σ᾿ ἔνοιωσα πρὶν νὰ σὲ χωριστῶ

μὰ ἡ θύμησή σου ἀκέρηα ποὺ μοῦ μένει,
μοῦ δείχνει ἐμένα, ἐκεῖ νὰ ἐξιλαστῶ
γιὰ πάντα θλιβερὴ μετανοιωμένη.
Πιστὸ παιδί σου. Τὴ μαρτυρικὴ
ζωή σου ζωή μου νὰ τὴ νοιώσω

Μητέρα μου καλή, πονετική.
Καὶ στὸν κρυφὸ καημό σου, νὰ μὴ δοῦν
τὸ πόνο σου ὅσοι ἀγάπαγες, νὰ δώσω
καὶ γὼ τὰ σπλάχνα μου - ἄνθη νὰ μαδοῦν …

Από την ποιητική συλλογή "Μοιραίος δρόμος"

Edvard Munch, Μητέρα και κόρη. 1897. Εθνική Πινακοθήκη. Όσλο.

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/maria_polydoyrh/hxw_sto_xaos.htm
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/maria_polydoyrh/o_moiraios_dromos.htm
http://www.wikigallery.org/wiki/painting_215102/Sir-Frank-Dicksee/The-Mother
http://www.wikigallery.org/wiki/painting_215102/Sir-Frank-Dicksee/The-Mother