Μητέρα και παιδί στη ζωγραφική
Τα τοπία του Βρετανού ζωγράφου Ο Frederick Richard Pickergill (1820-1900) έζησε στην Βικτωριανή εποχή και κινήθηκε στους κύκλους των Προραφαηλιτών ζωγράφων, η επίδραση των οποίων είναι εμφανής στο έργο του. Στους τρεις παρακάτω πίνακες τοποθετεί μία νεαρή μητέρα και το σχεδόν βρέφος παιδί της σ' ένα απόκοσμο ονειρικό τοπίο δάσους που αποπνέει ατμόσφαιρα μυστηρίου.
Στο "δρόμο για την Άνοιξη" ονομάζεται ο πρώτος πίνακας. Η νεαρή μητέρα παίζει με το παιδί της, που το έχει τοποθετήσει στον ξύλινο φράκτη. Δίπλα στο δέντρο διακρίνουμε ανθισμένα λουλούδια, ένδειξη της Άνοιξης.
Frederick Richard Pickersgill, Στο δρόμο για την Άνοιξη. 1862. Guildhall Πινακοθήκη Τέχνης. Λονδίνο.
Μητέρα και παιδί κάθονται στο γρασίδι. Η μητέρα κρατά μία παπαρούνα και την δείχνει στο παιδί της. Είναι Άνοιξη...
Frederick Richard Pickersgill, Μητέρα και παιδί με παπαρούνα. Ιδιωτική Συλλογή.
Παραλλαγή του ίδιου θέματος. Μητέρα και παιδί στη εξοχή, στο δάσος. Το τοπίο, όμως, είναι σκοτεινό. Δεν υπάρχουν λουλολούδια. Το παιδί κρατά ένα φυλλαράκι. Πρέπει να έρχεται το Φθινόπωρο.
Frederick Richard Pickersgill, Το μονοπάτι όπου τα καφέ φύλλα εξαπλώνονται με ταχύτητα. 1862. Ιδιωτική Συλλογή.
http://www.bbc.co.uk/arts/yourpaintings/paintings/on-the-way-to-the-spring-51148
http://collage.cityoflondon.gov.uk/collage/app;jsessionid=81793A7DB8A0472D6406C2E29660FFD8?service=external/Item&sp=ZPickersgill&sp=9068&sp=X
http://www.bridgemanimages.com/en-GB/search?filter_creator_id=1475&filter_searchoption_id=2&sort_order=best_relevance&item_num=16
http://www.pre-raphaelite-brotherhood.org/The-Path-Where-The-Brown-Leaves-Are-Spread,-1862.html
http://www.artnet.com/artists/frederick-richard-pickersgill/the-path-where-the-brown-leaves-are-spread-2GdeW4K4_k5P5Sd3SEfonQ2
http://www.artnet.com/artists/frederick-richard-pickersgill/past-auction-results/4
http://www.pre-raphaelite-brotherhood.org/Mother-and-Child-with-a-poppy.html
Ξέρω πως η επιλογή μου "βαραίνει" το θέμα, μέρα που 'ναι. Όμως η άνοιξη που 'πεσε κάπως βαριά εφέτος, ας δώσει λίγο χώρο σε αυτόν το συγκλονιστικό διάλογο.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Παραλογή, 1993) [ΙΙΙ]
— Εσύ δεν θα πεθάνεις.
— Μάζεψε τη φωτιά.
— Πεθαίνουν οι μανάδες; Δεν πεθαίνουν.
— Όχι. Κοίταξε μην καείς.
— Κι η μάνα του Νικόλα γιατί πέθανε;
— Ήταν άρρωστη πόναγε η καημένη.
— Κι εσένα που σε πόναγε το δόντι;
— Άλλο το δόντι. Δεν πέθανε κανένας από δόντι.
Σύρε να παίξεις.
— Δε θέλω. Θέλω να μην πεθάνεις.
— Μπα σε καλό σου. Φέρε μου το σινί.
— Η γιαγιά όμως θα πεθάνει.
— Θα ’σαι μεγάλος τότε μη φοβάσαι.
— Πόσο μεγάλος θα ’μαι;
— Άντρας. Θα ’χεις γυναίκα και παιδιά.
Μπορεί κι αγγόνια.
— Κι εσύ πώς θα ’σαι τότε;
— Σαν τη γιαγιά. Γριούλα.
— Σαν τη γιαγιά; Φαφούτα μ’ ένα μάτι…
Εσύ δεν θα ’σαι έτσι. Κι ούτε θα πεθάνεις.
Θα πεθάνεις;
— Όχι δεν θα πεθάνω. Φέρε τη γάστρα.
— Άμα πεθάνεις θα πεθάνω να το ξέρεις.
— Κούφια η ώρα. Μη λες τέτοιες κουβέντες.
— Άμα πεθάνεις θα πεθάνω. Μ’ ακούς;
Σ’ ακούω. Ψεύτη.
Ούτε αυτά που μου ’ταξες παιδί δεν κράτησες.
Μιχάλης Γκανάς
Πολύ συγκινητικό! Τόσο αληθινό και αυθεντικό…Η "ανθρώπινη" ματιά του Γκανά…
ΔιαγραφήΣε φιλώ