Μυρτιώτισσα, Κάποτε
Κάποτε, μια παράξενη χαρά με κυριεύει,
έτσι, δίχως αιτία καμιά,
κι είναι σαν κύμα, που άξαφνα γεννιέται και θηρεύει,
σαν κύμα αιμάτου στην καρδιά.
Και τότε, πώς αλλάζουνε τα πάντα ολόγυρά μου!
Πώς όλα μου είναι αγαπητά!
πρόσωπα ξένα σμίγουνε με τα χιλιάκριβά μου,
κι όμοια τα βλέπω στοργικά.
Τριγυρισμένη από ξανθά παιδιάτικα κεφάλια,
νιώθω να γίνομαι κι εγώ,
-στο περιβόλι ας κόβουμε μαζί τα πορτοκάλια-
παιδούλα δώδεκα χρόνω!
Sir John William Waterhouse, Μαζεύοντας πορτοκάλια. 1890. Ιδιωτική Συλλογή.
Το γέλιο μου σαν κρούσταλλο τ' ακούω ν' αντηχάει˙
πού πάω δεν ξέρω, τι ζητώ,
γιατ' είναι ίδια μου ψυχή που με γλυκομεθάει
με το δικό της το πιοτό.
Κι απ' το μεθύσι, αλίμονο! ξεχνώ πως σα βραδιάσει,
τούτη η ακράτητη χαρά
θα διαλυθεί σαν τον καπνό, που τώρα έχει σκεπάσει
μ' αχνό ένα βέλο τα νερά…
Από την ποιητική συλλογή Τα δώρα της αγάπης
Πηγαίος λυρισμός, προσωπικός-εξομολογητικός τόνος, ίχνη από μνήμες στιγμών του παρελθόντος, εικόνες από τη φύση που μεταφέρουν αίσθηση θλίψης, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά της ποίησης της Μυρτιώτισσας. H λυρική εικόνα της παιδούλας που μαζεύει πορτοκάλια στο περιβόλι μου θύμισε τον παραπάνω πίνακα του Βρετανού ζωγράφου της Βικτωριανής εποχής Sir John William Waterhouse και τους παρακάτω πίνακες της Γαλλίδας Berthe Morisot.
Berthe Morisot, Η συλλέκτρια πορτοκαλιών. 1889. Ιδιωτική Συλλογή.
Με αδρές ιμπρεσιονιστικές πινελιές η Morisot απεικονίζει μία κοπέλα να μαζεύει πορτοκάλια από τα φορτωμένα κλαδιά μιας πορτοκαλιάς.
Berthe Morisot, Κοπέλα που μαζεύει πορτοκάλια. 1889. Ιδιωτική Συλλογή.
Berthe Morisot, Η συλλέκτρια πορτοκαλιών. 1889. Ιδιωτική Συλλογή.
http://www.artmagick.com/pictures/picture.aspx?id=5668&name=orange-gatherers-1890
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου