Γιάννης Ρίτσος, Αναγέννηση
Κανείς δε νοιάστηκε τον κήπο, χρόνια τώρα. Ωστόσο
εφέτος-Μάης, Ιούνης-άνθισε από μόνος του και
πάλι,
λαμπάδιασε όλος ως τα κάγκελα, -χίλια τριαντάφυλλα,
χίλια γαρύφαλλα, χίλια γεράνια, χίλια μοσχομπίζελα-
μενεξελί, πορτοκαλί, πράσινο, κόκκινο και κίτρινο,
χρώματα-χρώματα-φτερά˙-τόσο που πρόβαλε ξανά
η γυναίκα
με το παλιό της ποτιστήρι να ποτίσει-ωραία και πάλι,
γαλήνια, με μια αόριστη καλή πεποίθηση. Κι ο κήπος
την έκρυψε ως τους ώμους, την αγκάλιασε, την κέρδισε
όλη˙
τη σήκωσε στα χέρια του. Κι είδαμε τότε, μέρα μεσημέρι,
που ο κήπος κι η γυναίκα με το ποτιστήρι αναληφθήκαν-
κι όπως κοιτούσαμε ψηλά, κάτι σταγόνες απ' αυτό το πο-
τιστήρι
έπεσαν ήσυχα στα μάγουλά μας, στο πιγούνι μας, στα
χείλη.
3.VI.69
Aπό την ποιητική συλλογή Κιγκλίδωμα (γράφτηκε στο Καρλόβασι από τις 7 Νοεμβρίου του 1968 ως τις 3 Ιουνίου του 1969)
Edmund Blair Leighton, Ο κήπος της κυρίας. 1905. Ιδιωτική Συλλογή.
Ο Ρίτσος (που δεν ήξερα) και ο ρομαντικός πίνακας, με πάει στο Θεσσαλονικιό φίλο μου, Τόλη Νικηφόρου:
ΑπάντησηΔιαγραφήμεθυστικό ανθρώπινο άρωμα
καθένας στον μυστικό του κήπο να ευφραίνεται
με τα δικά του παραδείσια πουλιά και δέντρα
νερά που λάμπουν με απίστευτη στιλπνότητα
κι άλλοτε με φωνές παιδιών και μουσικές
που ζωγραφίζουν όνειρα
καθένας στην ψυχή του ν' ανασαίνει
μεθυστικό ανθρώπινο άρωμα
που είναι δέντρα και φωνές και μουσικές
που είναι μνήμη και όνειρο
πατρίδα
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
Και στον έτερο αγαπημένο Νικηφόρο Βρεττάκο:
Το περιβόλι
Ήρθα στον κόσμο αυτό να φτιάξω περιβόλι
να σχηματίσω ένα δέλτα στην έρημο,
να φυτέψω λεμονιές για τους γάμους σας
να συνθέσω τα χρώματα φτιάχνοντας
ουράνια τόξα για τα παιδιά
που θα παίξουνε στο χορτάρι μου
όταν εγώ θα κοιμάμαι βαθιά
και το χαμόγελό μου θα κρέμεται ολόλευκο
σ' ένα κλωνάρι μυγδαλιάς
που ο ουρανός θα το κουνάει.
Να φύγω αφήνοντας πίσω μου
ένα λιβάδι μ' απίθανα χρώματα,
έτσι που να μπορείτε να 'χετε όλοι σας
ένα μπουκέτο καλοσύνης στο τραπέζι σας
έτσι που να 'χει ο Χριστός δυο λουλούδια στα χέρια του
την Κυριακή που θα τον βγάλει η μητέρα του
να τον φωτογραφίσει με τους ψαράδες.
Νικηφόρος Βρεττάκος, Από τη συλλογή Βασιλική δρυς (1959)
ΥΓ. Η θάλασσα με περιμένει. Πάω για μια βουτιά.
Πολύ όμορφα και τα δύο!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σε περιμένει η θάλασσα. Εδώ είχαμε συνέχεια βροχές και αέρα. Δεν νομίζω ότι θα πάω στη θάλασσα.
Καλό Σαββατοκύριακο!