Σήμερα είναι Χριστούγεννα. Πολλές ευχές, λοιπόν, μ᾽ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου. Πέφτει χιόνι στο χωριό, ο χρόνος έχει σταματήσει, απόλυτη ησυχία και γαλήνη...μέσα στην ησυχία του λευκού χιονιού ακούγεται ο γλυκός ήχος του σήμαντρου της εκκλησίας και το χωρίο γλυκοξυπνά για να γιορτάσει τα Χριστούγεννα...
Την εικόνα μίας "ουτοπικής χώρας" παρουσιάζει το ποίημα...Ας ταξιδέψουμε σ᾽αυτήν με τους στίχους του ποιητή.
Παλιά χριστουγεννιάτικη κάρτα της Βικτωριανής εποχής.
Κωνσταντίνου Χατζόπουλου, Χριστούγεννα τοῦ χωριοῦ
Μὲς τὴν ἀχνόφεγγη βραδιὰ
πέφτει ψιλὸ-ψιλὸ τὸ χιόνι,
γύρω στὴν ἔρμη λαγκαδιὰ
στρώνοντας κάτασπρο σεντόνι.
Οὔτε πουλιοῦ γροικᾶς λαλιά,
οὔτ᾿ ἕνα βέλασμα προβάτου,
λὲς κι ἁπλωμένη σιγαλιὰ
εἶναι κεῖ ὁλόγυρα θανάτου.
Μὰ ξάφνου πέρα ἀπ᾿ τὸ βουνὸ
γλυκὸς σημάντρου ἦχος γροικιέται,
ὡσὰν βαθιὰ ἀπ᾿ τὸν οὐρανὸ
μέσα στὴ νύχτα νὰ σκορπιέται.
Κι ἀντιλαλεῖ τερπνὰ-τερπνὰ
γύρω στὴν ἄφωνη τὴν πλάση,
καὶ τὸ χωριὸ γλυκοξυπνᾶ
τὴν ἅγια μέρα νὰ γιορτάσει.
Πωλ Γκωγκέν, Χωριό στο χιόνι. 1894. Ιδιωτική Συλλογή.
http://christmas.bravepages.com/churches1/churches1.htm
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwnstantinos_xatzopoylos_poems.htm#ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ_ΤΟΥ_ΧΩΡΙΟΥ
http://www.the-athenaeum.org/art/detail.php?ID=17968
To ποίημα μου θύμισε τους πίνακες με τα χιονισμένα χωριά της Βρεττάνης που ζωγράφισε ο Π. Γκωγκέν το 1894, προτού αναχωρήσει οριστικά από τη Γαλλία για τη Γαλλική Πολυνησία όπου και θα ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του (ως το 1903).
http://christmas.bravepages.com/churches1/churches1.htm
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwnstantinos_xatzopoylos_poems.htm#ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ_ΤΟΥ_ΧΩΡΙΟΥ
http://www.the-athenaeum.org/art/detail.php?ID=17968
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου