Όνειρα. Ένα ποίημα και ένας πίνακας
Είναι, σίγουρα, μια γυναίκα που διαβάζει βιβλία. Ντυμένη μ´ ένα υπέροχο πράσινο φόρεμα, γαντοφορεμένη, κάθεται στο παγκάκι και κοιτάζει αφηρημένα τους θεατές πέρα στο βάθος. Έχει αφήσει δίπλα της τρεις τόμους βιβλίων, μια λευκή ομπρέλα και ένα πράσινο καπέλο στο ίδιο χρώμα με το φόρεμά της. Ένας υπέροχος πίνακας του Ιταλού ζωγράφου Vittorio Matteo Corcos (1859-1936)!
Aπεικονίζει, ασφαλώς, μία γυναίκα που ονειρεύεται. Άλλωστε, όνειρα είναι η ονομασία του έργου. Μου θυμίζει το υπ. αριθ. 16 απόσπασμα από το ποιητικό έργο Πουλιά του Προύθου του υπερρεαλιστή ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου.
16
Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.
Όταν τ´ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει.
Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.
Από τα Πουλιά του Προύθου, της ποιητικής συλλογής Ενδοχώρα
Από τα Πουλιά του Προύθου, της ποιητικής συλλογής Ενδοχώρα
Vittorio Matteo Corcos, Όνειρα. 1896. Εθνική Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης. Ρώμη.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vittorio_Matteo_Corcos_-_Dreams_-_1896.jpg
http://it.wikipedia.org/wiki/Vittorio_Matteo_Corcos
Βλ. "Πουλιά του Προύθου", 16, Ενδοχώρα, 1945, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 1997, σ. 56.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου