Γλυκός Σεπτέμβριος. Ανδρέας Εμπειρίκος

Είναι γλυκός Σεπτέμβριος...

Telemaco Signorini (1835-1901), Πρωινό του Σεπτεμβρίου στην εξοχή.

       

    Είναι μία γλυκιά μέρα του Σεπτεμβρίου. Ο καιρός αλλάζει, ακόμα και αν δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι το Καλοκαίρι μας αφήνει, αναχωρεί... Ο πατέρας μου έδειξε ένα ρόδι από τη ροδιά του κήπου που έχει σκάσει. "Έρχεται το Φθινόπωρο", μου είπε. "Είναι ακόμα Καλοκαίρι...", του απάντησα και ετοιμάστηκα να πάω στη θάλασσα για ακόμα ένα "καλοκαιρινό" μπάνιο. Καθώς κατέβαινα στην παραλία, θυμήθηκα ένα απόσπασμα από την Οκτάνα του Εμπειρίκου. 

Ανδρέας Εμπειρίκος, Αρχάγγελλος τον Σεπτέμβριο βοών μέσα στην πλάση

Τις μέρες τις γλυκιές του Σεπτεμβρίου, όταν δεν έχει ακόμη βρέξει και είναι το άκουσμα των ήχων πιο αραιό και η γεύσις των ωρών και από του θέρους πιο πυκνή, όταν στους κήπους σκάνε τα ρόδια, και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των φλεγόμενοι οι ιβίσκοι, όλοι σαν υπερβέβαιοι γαμβροί που στων νυμφών κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να ‘ναι πάντα καλοκαίρι (γιατί όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος) αναγαλλιάζουν οι ψυχές, και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός αρχάγγελος του Παραδείσου, βοά και λέγει στο κάθε που άγγιξε κορμί:

Τα ρούχα πέτα, γδύσου.

Τίποτε μη φοβάσαι.

Έαρ, χειμώνας, θέρος-

όπου κι αν είσαι-

είναι η ρομφαία μου μαζί σου.

Γιάννης Τσαρούχης, 12 μήνες. Σεπτέμβρηςς. 1972.

Γιάννης Τσαρούχης, 4 εποχές. 1968. Ο κύκλος των εποχών δε σταματά ποτέ. Οι εποχές εναλλάσσονται...

http://www.settemuse.it/pittori_scultori_italiani/telemaco_signorini.htm
https://paletaart.wordpress.com/2011/12/07/%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%87%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-yannis-tsarouchis-1910-1989/