Άννα Αγγελοπούλου: Το παιδί μέσα μας. Ένα ποίημα του Τόλη Νικηφόρου και πίνακες ζωγραφικής του Περικλή Πανταζή

Το παιδί μέσα μας

Περικλής Πανταζής (1849-1884), ο μικρός κλέφτης μήλων. 1882.

Κρύβουμε όλοι ένα παιδί μέσα μας, το παιδί που ήμαστε κάποτε ή το παιδί που δεν εκδηλώσαμε ποτέ... και όσο μεγαλώνουμε και περνούν τα χρόνια, αυτό το παιδί παραπονιέται που δεν το αφήνουμε να μιλήσει, που το αφήνουμε μέσα μας, που το ξεχνάμε κρυμμένο βαθιά μέσα μας.

Το παιδί του Τόλη Νικηφόρου είναι ένα πολύ αγαπημένο ποίημα, όπως και πολύ αγαπημένος μου ζωγράφος είναι ο Περικλής Πανταζής (1849-1884). Για αυτό, επιλέγω πίνακες του Πανταζή με θέμα παιδικές ή εφηβικές προσωπογραφίες. Για τη ζωή και το έργο του βλ. στην ιστοσελίδα της Εθνικής Πινακοθήκης
http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?artist_id=4278&sel=352
και προηγούμενες αναρτήσεις http://annagelopoulou.blogspot.gr/2013/01/blog-post_19.html
http://annagelopoulou.blogspot.gr/2014/07/to-pericles-pantazis.html)

Περικλής Πανταζής (1849-1884), Το παιδί με τη σβούρα.

Ο Περικλή Πανταζής (Periclès Pantazis, στα γαλλικά) είναι ίσως ο μόνος ή από τους λίγους Έλληνες ζωγράφους που κινήθηκε πολύ κοντά στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού και τα έργα του διακρίνονται για τον ιμπρεσιονιστικό φωτισμό τους.. Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Νικηφόρο Λύτρα. Έζησε όμως πολλά χρόνια στις Βρυξέλλες όπου συνδέθηκε με τους εκεί ιμπρεσιονιστές και το έργο του είχε αναγνωρισθεί. Πέθανε, δυστυχώς νέος στη Βελγική πρωτεύουσα. Πολλά από τα έργα του βρίσκονται σε Ιδιωτικές Συλλογές στο εξωτερικό.

Περικλής Πανταζής (1849-1884), Παιδιά στην παραλία. 1879.

Περικλής Πανταζής (1849-1884), κοριτσάκι. Εθνική Πινακοθήκη.

Τόλης Νικηφόρου, Ένα παιδί

με το πρόσωπο κολλημένο στο τζάμι
κοιτάζω εκστατικά
πίσω απ’ τις στάλες της βροχής
ένα πολύχρωμο κόσμο

κρύβω μέσα μου ένα παιδί
με τις τσέπες γεμάτες μπίλιες
μέσα στον χειμώνα
ένα παιδί με δακρυσμένα μάτια
για το γατάκι του που πέθανε
για το λουλούδι που μαράθηκε
για όσους έφυγαν χωρίς επιστροφή

κρύβω μέσα μου ένα παιδί
με τρύπιο παλτό
που λαχταράει τα ζεστά κάστανα
τη γειτονιά και τους φίλους
την άνοιξη που θάρθει

κρύβω μέσα μου ένα παιδί
που δεν δέχεται
πως μπορεί να γελάω
όταν την ίδια στιγμή κάποιος κλαίει

κρύβω μέσα μου ένα παιδί
απαρηγόρητο
που θάθελε να φτιάξει τη ζωή
στα μέτρα της καρδιάς του

Από τη συλλογή "αναρχικά", 1979.