Πασχαλιές
...Έχουν ανθίσει οι πασχαλιές... Μια ελαφριά μεθυστική ευωδιά μου το θύμισε στον απογευματινό μου περίπατο...και σκέφτηκα ότι έρχεται για ακόμα μια χρονιά το Πάσχα...ότι ήλθε ο Απρίλης ο μήνας του Πάσχα και της Πασχαλιάς...ο πιο "σκληρός" μήνας, γιατί σου θυμίζει ότι δεν μπορείς να λησμονήσεις τις αισθήσεις και τα αισθήματα...
Mihail Vrubel, Πασχαλιές. 1900.
Mihail Vrubel, Πασχαλιές. 1900. Πινακοθήκη Tretyakov. Μόσχα.
Για αυτό, λοιπόν, πίνακες με πασχαλιές ενός πολύ ιδιότυπου ζωγράφου, του Ρώσου Mihail Aleksandrovich Vrubel (1856-1910), που θεωρείται ότι ανήκει στους Ρώσους ζωγράφους του συμβολισμού και του κινήματος Art Nouveau. Στην πραγματικότητα, όμως, η τέχνη του Vrubel έχει τις ρίζες της στη ζωγραφική της Ύστερης Βυζαντινής Περιόδου και της Πρώιμης Αναγέννησης. Ο Vrubel έχει ζωγραφίσει μία σειρά από μωβ πασχαλιές, απόκοσμες, μεταφυσικές, σχεδόν "ανατριχιαστικές", ίσως αισθησιακές...
Mihail Vrubel, Πασχαλιές. 1900. Πινακοθήκη Tretyakov. Μόσχα. Μία μαυροφορεμένη μορφή διακρίνεται στη άκρη, μέσα στις πασχαλιές...
...και θυμάμαι τους στίχους του Τ. Σ. Έλιοτ από την "Έρημη Χώρα".
Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας
Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας
Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές...
Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας
Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές...
Απόσπασμα από την "Έρημη Χώρα" του Τ. Σ. Έλιοτ
σε μετάφραση Γιώργου Σεφέρη
Mihail Vrubel, Πασχαλιές. 1901. Πινακοθήκη Tretyakov. Μόσχα. Μία λευκοφορεμένη γυναικεία μορφή στο παγκάκι. Πάνω της σχεδόν απειλητική η πασχαλιά...
Ο ΡΑΚΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ώρα ήταν πέντε και μισή εχάραζε
περήφανος ο Απρίλιος τίναζε
απ’ τα ξανθά μαλλιά του την ψιλή βροχή.
Πολλοί περνούσαν από κει επαναφέροντας
την κίνηση και τη βουή στο δρόμο
αλλά κανένας δεν τον πρόσεχε κανένας
δε είχε έλλειψη από ακεφιά και τρόμο.
Κάποιος ρωτούσε τι ώρα είναι
άλλος βλαστήμαγε που πέρασε η ώρα
άλλος ρωτούσε αν θα κάνει ζέστη
άλλος ρωτούσε αν θα ξαναβρέξει
άλλος ζητούσε μιαν αφετηρία λεωφορείων
άλλος ζητούσε μιαν αφετηρία της μέρας
άλλος – ο πιο επικίνδυνος για το σιγουρεμένο καθεστώς
ζητούσε μιαν αφετηρία πουλιών…
Πάντα παράξενος ο Απρίλιος πάντα
να μας χωρίζει δίχως δισταγμό στα δύο
Άνοιξη ή καλοκαίρι είναι τώρα;
Για τον ρακοσυλλέκτη όμως συνεχίζονταν ο χειμώνας.
Κοιμόταν σαν παιδί σαν αγγελούδι σαν αρνί
μες στα κουρέλια του και μέσα στα χαρτιά του
χαμογελούσε ονειρεύονταν φαίνεται ότι πετούσε
επάνω από λιβάδια σύγνεφα βουνά και θάλασσες
επάνω από εποχές χαρές και λύπες
Χαμογελούσε ονειρεύονταν φαίνεται ότι έπεφτε
από ψηλά μπαλκόνια έπεφτε απαλά στην άσφαλτο
σαν το φτερό πουλιού σαν λέξη κοριτσιού
και τίποτε δεν πάθαινε. Κοιμόταν χαμογελούσε
ονειρευότανε και δεν ξυπνούσε δεν ξυπνούσε…
ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΠΑΣ (ΤΑ ΘΕΑΜΑΤΑ, εκδόσεις ΕΞΟΔΟΣ 1983)
Τι ωραίο ποίημα! Ευχαριστώ πολύ, Rosa!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς ευχαριστώ:"Ενέδωσα σε αυτό το ομιχλώδες φως,
ΑπάντησηΔιαγραφήυπνωτίστηκα από μια παράξενη απόλαυση,
κάτω από μια πασχαλιά"
lilac wine-Nina Simone
Αγαπημένο άρωμα,αγαπημένο χρώμα,αγαπημένο ιστολόγιο.
Χαρούμενη Ανάσταση(μου αρέσει όταν προσθέτεις σχόλια για την ζωγραφική του καλλιτέχνη,ανοίγεις την ματιά μας και το μυαλό και σίγουρα μας ταξιδεύεις )