Νικηφόρος Βρεττάκος, Το Μεσουράνημα της Φωτιάς
...Καλοκαίρι, μὴν πίστεψες πὼς δὲ συλλογιέμαι !Ἡ σκέψη μου εἶναι ἀγάπη κι ἡ ἀγάπη μου σκέψη.Μυστηριακή θεία δύναμη ποὺ ἀναθρώσκειἀπ’ τὰ βάθη μου, ἀντανακλᾶ καὶ στολίζειμὲ τὴν ἐξαίσιά της λάμψη τὸ μηδὲν καὶ τὴ νύχτα.Μὴ ρωτῆστε ποῦ πέφτουν τὰ ποτάμια τῆς γῆςτὶ στηρίζουν οἱ κορφές τῶν βουνῶντὶ κρύβει ἀπὸ πάνω μας ἡ μεγάλη φωτιά.Δὲ ρωτῶ γι’ ἄλλο τίποτα.Τραγουδῶ σὰν πουλὶ στ’ ἀκρινότερο δέντρο τοῦ κόσμου:Ἀγαπῶ, ἄρα ὑπάρχω.
ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 1ος τόμος, 1981
P.S. Krøyer, Καλοκαιρινό βράδυ στο Σκάγκεν. Η σύζυγος του ζωγράφου και ο σκύλος τους στην παραλία. 1892.
https://en.wikipedia.org/wiki/Summer_Evening_at_Skagen._The_Artist%27s_Wife_and_Dog_by_the_Shore
http://nikiforosvrettakos.gr/post/to-mesoyranima-tis-fotias-2015-07-19
P.S. Krøyer, Καλοκαιρινό βράδυ στο Σκάγκεν. Η σύζυγος του ζωγράφου και ο σκύλος τους στην παραλία. 1892.
https://en.wikipedia.org/wiki/Summer_Evening_at_Skagen._The_Artist%27s_Wife_and_Dog_by_the_Shore
http://nikiforosvrettakos.gr/post/to-mesoyranima-tis-fotias-2015-07-19