Κώστας Ουράνης, Στη θάλασσα
Εποχή για θάλασσα... Για αυτό, ένα ποίημα του Κώστα Ουράνη που με συγκινεί πολύ. Το συνοδεύουν σκηνές στην ακροθαλασσιά από τον Βρετανό ζωγράφο της Βικτωριανής εποχής George Elgar Hicks (1824-1914). Δεν μπόρεσα, όμως, να αποφύγω και ένα πίνακα του του αγαπημένου μου Edvard Munch.
απ’ το μικρό μου το χωριό κι ερχόμουνα σε σένα
κι από ‘να βράχο κοίταζα, ρεμβαστικά, για ώρες
τα κύματά σου κάτω μου να σκάζουν αφρισμένα.
John Elgar Hicks (1824-1914), Παιδί ντυμένο με ναυτικά. Δημοτική Πινακοθήκη Τέχνης του Σαουθάμπτον.
George Elgar Hicks, Παιδί που παίζει με μωρό στην παραλία. Δημοτική Πινακοθήκη Τέχνης του Σαουθάμπτον.
Μέσα μου σάλευε η ψυχή για μακρινά ταξίδια
κι ονειρευόμουνα λαμπρές, μεγάλες πολιτείες
όπου θα ζούσα μια ζωή φανταχτερή, παρόμοια
μ’ εκείνη που σε ξενικές εδιάβαζα ιστορίες.
George Elgar Hicks (1824-1914), Παρέα παιδιών στην παραλία. Δημοτική Πινακοθήκη Τέχνης του Σαουθάμπτον.
Τώρα, από κείνον τον καιρό έχουν περάσει χρόνια,
τα βήματά μου έσυρα σε πλήθος ξένους τόπους
και γνώρισα όλες τις ζωές και όλους τους ανθρώπους
και, κουρασμένος, έρχομαι σήμερα να ξεχάσω
της ταραγμένης μου ζωής τη μάταιη ιστορία
μες τη δική σου, ω Θάλασσα, μεγάλη ανησυχία!
Edvard Munch, Μελαγχολία. 1894-1896. Μουσείο Munch. Μπέργκεν. Θα μπορούσε να είναι ένα από τα αγόρια που έπαιζαν στην ακροθαλασσιά.
Edvard Munch, Μελαγχολία. 1894-1896. Μουσείο Munch. Μπέργκεν. Θα μπορούσε να είναι ένα από τα αγόρια που έπαιζαν στην ακροθαλασσιά.
Ακόμα μία εκδοχή της ίδιας σκηνής.
George Elgar Hicks, Στην παραλία. 1879. Ιδιωτική Συλλογή.
Βλ. Κώστας Ουράνης, Ποιήματα, εκδ. Εστία, Αθήνα, 2009, σ. 117.
Αγαπάμε Ουράνη, αλλά αγαπάμε και Σαραντάρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί του θέματος:
Ἄλλοτε ἡ θάλασσα…
Ἄλλοτε ἡ θάλασσα μᾶς εἶχε σηκώσει στὰ φτερά της
Μαζί της κατεβαίναμε στὸν ὕπνο
Μαζί της ψαρεύαμε τὰ πουλιὰ στὸν ἀγέρα
Τὶς ἡμέρες κολυμπούσαμε μέσα στὶς φωνὲς καὶ τὰ χρώματα
Τὰ βράδια ξαπλώναμε κάτω ἀπ᾿ τὰ δέντρα καὶ τὰ σύννεφα
Τὶς νύχτες ξυπνούσαμε γιὰ νὰ τραγουδήσουμε
Ἦταν τότε ὁ καιρὸς τρικυμία χαλασμὸς κόσμου
Καὶ μονάχα ὕστερα ἡσυχία
Ἀλλὰ ἐμεῖς πηγαίναμε χωρὶς νὰ μᾶς ἐμποδίζει κανεὶς
Νὰ σκορπᾶμε καὶ νὰ παίρνουμε χαρὰ
Ἀπὸ τοὺς βράχους ὡς τὰ βουνὰ μᾶς ὁδηγοῦσε ὁ Γαλαξίας
Καὶ ὅταν ἔλειπε ἡ θάλασσα ἦταν κοντὰ ὁ Θεός
Γιώργος Σαραντάρης
Φυσικά και αγαπάμε τον Γιώργο Σαραντάρη. Τον λατρεύουμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή...και η θάλασσα έχει σημαντικό ρόλο στο έργο του, όπως και ο ουρανός...
...και το κυριότερο ο Σαραντάρης είναι αισιόδοξος και φωτεινός!!