Τόλης Νικηφόρου. Ένα ποίημα για τη μνήμη

Ο χαρταετός στην ποίηση και τη ζωγραφική

Πετάξαμε χθες ή δεν πετάξαμε τον χαρταετό για ακόμη μια φορά... Και αφού πέρασαν πια 
τα αποκριάτικα θορυβώδη ξεφαντώματα και μπήκαμε στη Σαρακοστή, σκέφτηκα ένα νοσταλγικό ποίημα του τρυφερού Τόλη Νικηφόρου, ενός αγαπημένου ποιητή. Εδώ ο χαρταετός συμβολίζει τη μνήμη...

Eric Macky, Παιδί με χαρταετό. 1919. Πινακοθήκη Tέχνης του Ώκλαντ. Νέα Ζηλανδία. 

Τόλης Νικηφόρου, Μοναχικό παιδί κάτω από το δέντρο 

ένας πολύχρωμος χαρταετός που υψώνεται

κι αστράφτει μαγικά πάνω απ’ τα κάστρα

με ήχους φυσαρμόνικας με μακρινές φωνές

σχεδόν που αγγίζει κάποτε τον ουρανό

κι ύστερα χάνεται αργά μες στην ομίχλη

ύστερα στροβιλίζεται και πέφτει

πέφτει, σκαλώνει, σκίζεται

χάνει τα χρώματα και χάνει τα στολίδια του

πάνω στα αιχμηρά κλαδιά του χρόνου

αυτό είναι η μνήμη

ένα μοναχικό παιδί κάτω απ’ το δέντρο

βουβό και δακρυσμένο να κοιτάζει

http://www.nikiforou-poems.gr/gr/work/alphabet3.htm
https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=8472.msg104938#msg104938

http://www.aucklandartgallery.com/explore-art-and-ideas/artwork/11552/boy-with-a-kite

(Auckland Art Gallery Toi o Tāmaki)

Ρένα Καρθαίου και Χατζηκυριάκος-Γκίκας. Χαρταετοί στον ουρανό

Χαρταετοί 

 Πατροπαράδοτο έθιμο το πέταγμα του χαρταετού την Καθαρή Δευτέρα. Μικροί με τη βοήθεια των μεγάλων πετούν χαρταετούς στον ουρανό, ενώ αρχίζει η μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. Η Άνοιξη και το Πάσχα είναι καθ' οδόν.  Τις παλαιότερες εποχές ο χαρταετός ήταν αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών όχι μόνο την Καθαρή Δευτέρα, αλλά και άλλες μέρες του χρόνου, κυρίως όταν ο καιρός το επέτρεπε...Αυτοσχέδιοι χαρταετοί "χειροποίητοι" ήταν για τα παιδιά της υπαίθρου ένα παιχνίδι δεξιοτεχνίας και αντοχής, ένα παιχνίδι για ταξίδι στον απέραντο γαλανό ουρανό, ένα παιχνίδι για την ελευθερία, την ενηλικίωση και τα όνειρα...

  Ας πετάξουμε, λοιπόν, και εμείς χαρταετό με ένα παιδικό ποίημα της Ρένας Καρθαίου, το "Χαρταετοί στον ουρανό", και με τους πίνακες ενός σημαντικού ζωγράφου της Γενιάς του 30, του Χατζηκυριάκου Γκίκα Νίκου. 

Χατζηκυριάκος Γκίκας Νίκος, Χαρταετοί στην Ακρόπολη. 1952. Ιδιωτική Συλλογή.

Κάθε Καθαρή Δευτέρα
ανοιξιάτικέ μου αέρα,
στα παιδιά μας λες: εντάξει
ο αετός σας θα πετάξει.

Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας, Χαρταετοί. 1936.

Φύσα αγέρα λεβεντιά
παίξ’ αετό με τα παιδιά
φεύγει ο αετός ψηλά
και στον άνεμο μιλά.

Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας, Η Ύδρα με χαρταετούς. 1938.

Φρρρ! Ακολουθούν κι άλλοι,
πιο μικροί και πιο μεγάλοι.
Ένας χάρτινος στρατός
ξάφνου κολυμπάει στο φως.

Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας, Χαρταετοί στην Ύδρα. 1937.

Του αγέρα οι καλεσμένοι,
τα πολύχρωμα ντυμένοι,
παν σε ουρανού γιορτάσι,
σκουλαρίκια, ουρά, κεφάλι.

Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας, Στέγες και χαρταετοί. 1948. Εθνική Πινακοθήκη.

Φύσα, λεβεντιά μου αγέρα!
Κάθε Καθαρή Δευτέρα,
των παιδιών ψυχή και νους
χαρταετούς στους ουρανούς.

https://www.sansimera.gr/anthology/135

http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=247&artwork_id=66323

https://paletaart.wordpress.com/2012/06/06/χατζηκυριάκος-γκίκας-νίκος-nikos-hadjikyriakos-ghikas-1906-1994/

https://paletaart.wordpress.com/2012/06/06/χατζηκυριάκος-γκίκας-νίκος-nikos-hadjikyriakos-ghikas-1906-1994/#jp-carousel-1593
http://art-zin.blogspot.gr/2013/12/blog-post_16.html

Κράτα τοΚράτα το

Οι Απόκριες στη ζωγραφική. Πίνακες του Raimundo de Madrazo y Garreta

Raimundo de Madrazo y Garreta 

  Στο πνεύμα των μεταμφιέσεων της Αποκριάς είναι οι παρακάτω πίνακες του Ισπανικής καταγωγής ζωγράφου Raimundo de Madrazo y Garreta (Ρώμη 1841-Βερσαλίες1920), που έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στη Γαλλία. Τα έργα του εκφράζουν την ανέμελη ζωή των εύπορων κοινωνικών στρωμάτων της λεγόμενης Belle Epoque (Ωραία Εποχή). Χοροί μεταμφιεσμένων, κομψές ελκυστικές γυναίκες με μάσκες που αποπνέουν μυστήριο, πολυτελείς τουαλέτες και κοσμήματα...

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Πηγαίνοντας στο χορό των μεταμφιεσμένων.

Ο Madrazo ανήκε σε οικογένεια ζωγράφων. Έγινε διάσημος για τα πορτρέτα του εύπορων ανδρών και γυναικών από τη Γαλλία, Βρετανία, Αμερική και Αργεντινή. Τα περισσότερα έργα του βρίσκονται σε Ιδιωτικές Συλλογές.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Προετοιμάζεται για το χορό.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Mετά το χορό των μεταμφιεσμένων. 1885. Ένα ζευγάρι έχει βγει από το νυχτερινό κέντρο...μία άμαξα περιμένει...

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Γυναίκα με μάσκα.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Πιερροτίνα.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Έτοιμη για τον χορό.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Nεαρή κυρία με μάσκα και αψέντι.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Μετά τον χορό.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920, Μεταμφιεσμένοι. 1875-78. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Νέα Υόρκη. Είναι, ίσως, ο πιο γνωστός του πίνακας. Ένα ζευγάρι μεταμφιεσμένων φλερτάρει με φόντο μία ανθισμένη πέργκολα.

http://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=tu&aid=1560

https://en.wikipedia.org/wiki/Raimundo_de_Madrazo_y_Garreta

http://www.metmuseum.org/art/collection/search/459124

Η Μουσική και η Ποίηση στους Προραφαηλίτες ζωγράφους. Ένας πίνακας του John Melhuish Strudwick

Μουσική και Ποίηση στους Προραφαηλίτες ζωγράφους. John Melhuish Strudwick

 Mία νοσταλγική εικόνα για την εξιδανίκευση του παρελθόντος από τη μνήμη, μία εικόνα που αποπνέει αίσθηση μουσικής!  Ας ταξιδέψουμε στο μαγικό κόσμο της ομορφιάς και στη "χώρα του ονείρου" που είχαν δημιουργήσει οι Προραφαηλίτες ζωγράφοι με τις εικόνες των έργων τους.
 Σ᾽ένα μεσαιωνικό σκηνικό, μάλλον στην κορυφή σκάλας, διαδραματίζεται το στιγμιότυπο του παρακάτω πίνακα του Προραφαηλίτη ζωγράφου John Melhuish Strudwick. Βλέπουμε τρεις αιθέριες γυναικείες μορφές να είναι αφοσιωμένες στη μουσική. Η μία κοπέλα (στα αριστερά) παίζει ένα είδος αρχαϊκού λαγούτου, ενώ στα δεξιά καθισμένη μία άλλη κοπέλα κρατά ένα βιβλίο με τραγούδια. Μία τρίτη κοπέλα στέκεται όρθια και διαβάζει τα λόγια.

John Melhuish Strudwick (1849-1937), Στις χρυσές ημέρες. 1907. Ιδιωτική Συλλογή. The Pérez Simón collection, Mexico © Studio Sébert Photographes.

  Ο τίτλος "στις χρυσές ημέρες" προέρχεται από το ποίημα "ειδύλλια του βασιλιά" του Άγγλου ποιητή Τέννυσον. Τα ποιήματα του Τέννυσον είχαν αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τους Προραφαηλίτες ζωγράφους. Συγκεκριμένα, προέρχεται από ένα ποίημα που αναφέρεται στη γνωστή ηρωίδα του αγγλικού μεσαιωνικού ιπποτικού κύκλου, στην  Guinevere. Σύμφωνα με το ποίημα του Τέννυσον, η ηρωιδα της ιπποτικής παράδοσης ανακαλεί στη μνήμη νοσταλγικές εικόνες από τη νιότη της και την ειδυλλιακή ζωή που βίωσε προτού παντρευτεί τον βασιλιά Αρθούρο και προτού συναντήσει τον Λάνσελοτ. Μία τέτοια εικόνα από τις "χρυσές ημέρες" της Guinevere απεικονίζει και αυτός ο πίνακας. Η κεντρική γυναικεία μορφή, ντυμένη με πράσινο φόρεμα, θεωρείται ότι είναι η Guinevere στην εποχή της νιότης της, ενώ οι δύο άλλες γυναικείες μορφές είναι οι κοπέλες της ακολουθίας της.

"How sad it were for Arthur, should he live,

To sit once more within the lonely hall,

And miss to hear high talk of noble deeds

As in the golden days before thy sin". 

TENNYSON, Idylls of the King. 

(οι στίχοι που ενέπνευσαν τον ζωγράφο)

http://www.sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2011/victorian-edwardian-art-l11132/lot.21.html

http://www.artnet.com/artists/john-melhuish-strudwick/in-the-golden-days-iYvgApxCQKmzn38GvGq0WA2

http://victorianweb.org/painting/strudwick/index.html

Φερνάντο Πεσσόα, έβγαλα τη μάσκα

Φερνάντο Πεσσόα, Έβγαλα τη μάσκα

Vittorio Gussoni (1893-1968), αποκριάτικο κοστούμι. 

 Έβγαλα τη μάσκα και στον καθρέφτη κοιτάχτηκα.
 Είδα το παιδί που ήμουν εδώ και πολύ καιρό…
 Αυτό είναι το πλεονέκτημα
 το να ξέρεις τη μάσκα να βγάζεις.
 Είμαστε πάντα παιδιά,
 το παρελθόν που ήταν το παιδί αυτό.
 Είναι καλύτερα έτσι,  έτσι χωρίς μάσκα.
 Γυρίζω πίσω στην προσωπικότητά μου,
όπως στης γραμμής το τέλος.

Fernando Pessoa, Τα ποιήματα του Αλβάρο Ντε Κάμπος

http://www.artnet.com/artists/vittorio-gussoni/past-auction-results

Μάσκες. Ένα ποίημα του Κώστα Ουράνη

Μάσκες

Για ακόμη μια χρονιά βρισκόμαστε στην περίοδο της Αποκριάς. Εποχή για μεταμφιέσεις και για μάσκες... Ή μήπως δεν φοράμε μάσκες μόνο την περίοδο της Αποκριάς; Μήπως φοράμε μάσκες κάθε εποχή και καθημερινά;

Henri Gervex (1852-1929), Χορός μεταμφιεσμένων στην Όπερα. Παρίσι. 1886. Gallery Heim.

Kώστας Ουράνης, Μάσκες.

Για να ‘μαι ευχάριστος σε όλους,
-κι ακόμα και στον εαυτό μου-
έκρυψα πάντοτες με μάσκες 
που αρέσουνε το πρόσωπο μου
.
κι άλλαξα τόσες στη ζωή μου,
που τώρα πια να μη μπορώ
τ’ αληθινό το πρόσωπο μου
να πω ποιο είναι μήτ’ εγώ!
.
Έτσι, ο θάνατος σα θα ‘ρθει,
δε θα ‘ναι η στέρηση μεγάλη:
θ’ αφήσω μιαν ανυπαρξία
για να περάσω σε μιαν άλλη ...

http://www.galerieheim.ch/oeuvre-details3.php?id_oeuvre=261&lng=2

https://www.politeianet.gr/books/ouranis-kostas-estia-poiimata-187587

http://www.diorthoseis.gr/post/κώστας-οὐράνης-μάσκες

Οι μάσκες. Ένα ποίημα του Νικηφόρου Βυζαντινού

Άχ, αυτές οι μάσκες που κρύβουν των ανθρώπων τις ψυχές

Ο

  Βρισκόμαστε για ακόμη μια χρονιά στην περίοδο της Απόκριας. Έχει ανοίξει το Τριώδιο...και οι αποκριάτικες μάσκες θα φορεθούν...ή μήπως φοράμε μάσκες κάθε μέρα; Ένα ποίημα του Νικηφόρου Βυζαντινού (φιλολογικού ψευδώνυμο του Παναγιώτη Χατζηγεωργιάδη), που δεν μιλά για αποκριάτικες μάσκες.

Ed. Manet,  Χορός μεταμφιασμένων στην Όπερα. 1873. Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης. Ουάσινγκτον.

Νικηφόρος Βυζαντινός, Οι μάσκες

Αχ, αυτές οι μάσκες που κρύβουν, των ανθρώπων τις ψυχές 

πάντοτε είναι εύθυμες και πάντα γελαστές 

τί κρύβουν απο πίσω τους ποτέ δεν θα το δείς 

εκτός κι αν έχεις όρεξη να ψάξεις να το βρείς 

Όσο πιό πλούσια και φανταχτερή 

τόσο και πιότερο θλιμμένη 

είναι η δύστυχη ψυχή, 

που πίσω της είναι κρυμμένη. 

ΑΚΟΥ !!! 

Θέλω για λίγο να σκεφτείς την μάσκα πριν φορέσεις 

κάθε πρωί που θα ξυπνάς, μέσα σε ψεύτικες ανέσεις. 

ί όμορφος που θα δειχνες χωρίς αυτό το πράμα 

αν το πετούσες κάποτε θα ήταν ένα θάμα. 

Να μάθεις να σαι αληθινός στο διάβα της ζωής σου 

κι ας είναι οι άλλοι ψεύτικοι και άδικοι μαζί σου 

και αν θα σε πικράνουνε εσύ μην τους πειράξεις 

και όταν εκείνοι σε χτυπούν εσύ αγάπα τους.... 

με πράξεις. 

Σκέψου λοιπόν τα λόγια μου, άκου με και θυμίσου, 

ίσως, για πρώτη σου φορά στην τόση δά ζωή σου 

τη μάσκα που χεις βγάλτηνε, 

για πάντα απ΄τη ψυχή σου 

Pablo Picasso, Κεφαλή γυναίκας. 1907. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Νέα Υόρκη. Το πορτρέτο ανήκει στα έργα του Picasso, στα οποία είναι εμφανής η επιρροή της αφρικανικής μάσκας.

http://www.metmuseum.org/exhibitions/view?oid=497127

http://www.nga.gov/content/ngaweb/Collection/art-object-page.61246.html http://nikiforosvizantinospoetry.blogspot.gr/2011/08/blog-post_3878.html http://www.grandspeintres.com/manet/tableau.php?tableau=opera&id_peintre=7

Η Αγάπη στην ποίηση. Αγαπάω, ένα ποίημα του Νίκου Καββαδία

Νίκος Καββαδίας, Αγαπάω

   Είναι ένα τρυφερό ποίημα του Νίκου Καββαδία που ανήκει στα λεγόμενα "Ανένταχτα" ποιήματά του, τα οποία δεν εντάσσονται σε κάποια από τις ποιητικές του συλλογές, αλλά δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες.

Francois Emile Barraux, Οι δυστυχισμένοι. 1930.

Ἀγαπάω

Ἀγαπάω τ᾿ ὅτι θλιμμένο στὸν κόσμο.

Τὰ θολὰ τὰ ματάκια, τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους,

τὰ ξερὰ γυμνὰ δέντρα καὶ τὰ ἔρημα πάρκα,

τὶς νεκρὲς πολιτεῖες, τοὺς τρισκότεινους τόπους.

Τοὺς σκυφτοὺς ὁδοιπόρους ποὺ μ᾿ ἕνα δισάκι

γιὰ μία πολιτεία μακρυνὴ ξεκινᾶνε,

τοὺς τυφλοὺς μουσικοὺς τῶν πολύβουων δρόμων,

τοὺς φτωχούς, τοὺς ἀλῆτες, αὐτοὺς ποὺ πεινᾶνε.

Pablo Picasso, Ο γέρος κιθαρίστας. 1902-03. Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο.

Τὰ χλωμὰ τὰ κορίτσια ποὺ πάντα προσμένουν

τὸν ἱππότην ποὺ εἶδαν μία βραδιὰ στ᾿ ὄνειρό τους,

νὰ φανῇ ἀπ᾿ τὰ βάθη τοῦ ἀπέραντου δρόμου.

Τοὺς κοιμώμενους κύκνους πάνω στ᾿ ἀσπρόφτερό τους.

Τὰ καράβια ποὺ φεύγουν γιὰ καινούργια ταξίδια

καὶ δὲν ξέρουν καλὰ -ἂν ποτὲ θὰ γυρίσουν πίσω

ἀγαπάω, καὶ θά ῾θελα μαζί τους νὰ πάω

κι οὔτε πιὰ νὰ γυρίσω.

Ἀγαπάω τὶς κλαμμένες ὡραῖες γυναῖκες

ποὺ κυττᾶνε μακριά,ποὺ κυττᾶνε θλιμμένα ...

ἀγαπάω σὲ τοῦτον τὸν κόσμο -ὅ,τι κλαίει

γιατὶ μοιάζει μ᾿ ἐμένα.

 Περιοδικὸ τῆς Μεγάλης Ἑλληνικῆς Ἐγκυκλοπαίδειας, 

τοῦ Παύλου Δρανδάκη, ἀρ. 173, 10 Μαρτίου 1929.

Pablo Picasso, Γυναίκα με βεντάλια. 1905. Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης. Ουάσινγκτον.

Pablo Picasso, Eπίσκεψη (οι δύο αδελφές). 1902. Μουσείο Ερμιτάζ. Αγ. Πετρούπολη.

Pablo Picasso, Αγόρι με σκύλο. 1905. Μουσείο Ερμιτάζ. Αγ. Πετρούπολη.

http://www.nga.gov/content/ngaweb/Collection/art-object-page.53137.html

http://www.pablo-ruiz-picasso.net/period-blue.php

http://saint-petersburg.guide/hermitage-french-art/pablo-picasso-boy-with-a-dog-garçon-avec-avec-un-chien

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/nikos_kabbadias/anentaxta_home.htm

O Winston Churchill ως ζωγράφος

O Ουίνστον Τσώρτσιλ ζωγραφίζει

 Ο Sir Winston Churchill (1874 –1965), o γνωστός Βρεττανός πολιτικός που διετέλεσε πρωθυπουργός από το 1940-1945 και από το 1951-1955, ήταν πραγματικά μία πολυσχιδής προσωπικότητα. Υπήρξε ιστορικός, συγγραφέας (κέρδισε το 1953 το Νόμπελ Λογορεχνίας) και ερασιτέχνης ζωγράφος. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ζωγράφισε στον ελεύθερό του χρόνο πάνω από 500 έργα. Κάποια από αυτά τα χάριζε σε φιλικά του πρόσωπα, ενώ τα περισσότερα βρίσκονται στη συλλογή της οικογένειας Τσώρτσιλ και στο μουσείο Churchill.

Ο Winston Churchill ζωγραφίζει.  Πιθανολογείται ότι η φωτογραφία είναι στο Μαϊάμι της Φλόριδα όπου πήγε  μαζί με τη σύζυγό του για διακοπές αμέσως μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 1946.

Ο Churchill στη Φλόριδα μπροστά σ᾽ένα πίνακά του. 1946.

   O Tσώρτσιλ ζωγράφιζε από τη νεανική του ηλικία, αλλά κυρίως αφοσιώθηκε στη ζωγραφική μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν πια είχε περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Το καταφύγιο του ήταν η εξοχική έπαυλη Chartwell στο Κεντ όπου είχε και το προσωπικό του studio ζωγραφικής. Ζωγράφιζε, επίσης, και σε διάφορα μέρη της Γαλλίας όπου συχνά πήγαινε για διακοπές.

Ο Churchill ζωγραφίζει ένα τοπίο στην Aix-en-Provence στη Γαλλία. 1948. 

Winston Churchill, Πισίνα με χρυσόψαρα στο Chartwell. Πουλήθηκε σε πολύ υψηλή τιμή σε δημοπρασία έργων τέχνης.

   Τη δεκαετία του 1930 ο Churchill ταξίδεψε σε ξωτικά μέρη, όπως για παράδειγμα στο Μαρόκο, την Αίγυπτο, αλλά και την Ελλάδα.

 Winston Churchill, Ηλιοβασίλεμα πάνω από την οροσειρά Άτλας. Μαρόκο. 1935.

 Winston Churchill, Μελέτη για βάρκες. 1933.

Winston Churchill, Μία βίλλα στη Ριβιέρα.

    

   Πρόσφατα ανακαλύφθηκε στη Γερμανία ο παρακάτω πίνακας που απεικονίζει μία γωνία του Παρθενώνα. Ο  Churchill ζωγράφισε το έργο το 1934 σ᾽ένα ταξίδι αναψυχής που έκανε μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο από τη Μασσαλία στην Ανατολική Μεσόγειο με γιωτ φίλων. Έμειναν για λίγες ημέρες στην Αθήνα και συνέχισαν για την Αίγυπτο. Το 1956 δώρισε τον πίνακα στον καγκελάριο της Δυτ. Γερμανίας Conrad Aedanauer.

Winston Churchill, Ερείπια ναού. (Παρθενώνας). Aθήνα. 1934. 

Στο πίσω μέρος του πίνακα. "Mία γωνία του Παρθενώνα από τον Winston S. Churchill".

Tα Χριστούγεννα του 1944 ο Churchill επισκέφθηκε την Αθήνα όπου υπήρχαν βρετανικά στρατεύματα. Ο Εμφύλιος στην Ελλάδα είχε αρχίσει. Άραγε, τότε θυμήθηκε ότι πριν δέκα χρόνια είχε ζωγραφίσει τον Παρθενώνα;

Ο Winston Churchill και ο Conrad Adenauer τον Μάιο του 1956 στο Άαχεν της Δυτ. Γερμανίας την ημέρα της τελετής κατά την οποία απονεμήθηκε το βραβείο του Καρόλου του Μεγάλου στον Βρετανό πολιτικό.  (ACDP Bildarchiv). Στo ταξίδι  αυτό στη Γερμανία χάρισε τον πίνακά του στον Adenauer.

Winston Churchill,  H Bασιλική του Κωνσταντίνου στη Ρώμη.

 Winston Churchill, Στις πυραμίδες.

Winston Churchill, Θέα προς το Κάιρο από τις πυραμίδες.

Winston Churchill, O μιναρές του Κοτούμπια στο Μαρρακές του Μαρόκο. 1938.

Winston Churchill, Το σχεδιαστήριο στο Cartwell.

Winston Churchill, Στη βεράντα του Πάρκου στο Κεντ.

Winston Churchill, O Rudolph Churchill (ο γιος του Churchill) διαβάζει.

Winston Churchill, Σκιές και δέντρα.

Winston Churchill, Μία άποψη του Chartwell. 1938.

To κουτί με ελβετικά χρώματα που χρησιμοποιούσε ο Churchill όταν ζωγράφιζε. Μουσείο Τέχνης του Dallas. Στην ιδιωτική του ζωή ζωγράφιζε τοπία και μνημεία "ξωτικών" χωρών, στην πολιτική του ζωή σχεδίαζε και αποφάσιζε-μαζί μ᾽άλλους ισχυρούς, το μέλλον αυτών των χωρών.

Γιάλτα. Φεβρουάριος του 1945. Συνδιάσκεψη των ισχυρών. Από αριστερά. Churchill, Roosevelt, Stalin. Εκεί, μάλλον, δεν είχε χρόνο να ζωγραφίσει...

https://winstonchurchill.hillsdale.edu/4313-2/
http://www.winstonchurchill.org
http://www.museumsyndicate.com/artist.php?artist=667

http://www.dailymail.co.uk/news/article-3685802/How-spot-painting-ve-got-time-Dave-Two-oil-works-painted-Winston-Churchill-year-dumped-power-leading-Britain-victory-set-sell-800-000.html
http://www.anglotopia.net/anglophilia/the-paintings-of-winston-churchill/
https://www.nationalchurchillmuseum.org/the-artist-winston-churchill.html
http://www.kas.de/wf/de/191.1965/

Φεβρουάριος. Ένα ποίημα της Ρένας Καρθαίου

Φεβρουάριος

Ένα συμπαθητικό ποιηματάκι της Ρένας Καρθαίου (1913-2005) από τα παιδικά μας χρόνια, επιλέγω για να καλωσορίσουμε τον δεύτερο μήνα του χρόνου, τον "Κουτσό Φλεβάρη", μαζί με μία ανθισμένη αμυγδαλιά του Pierre Bonnard...

Pierre Bonnard, Ανθισμένη αμυγδαλιά. 1945. Εθνική Πινακοθήκη Αυστραλίας. Καμπέρα.

Άνθη ανάκατα και χιόνι..

Τις αμυγδαλιές φορτώνει..

Κούτσα κούτσα κατεβαίνει..

όλη η πλάση τον προσμένει!!

Μήνυμα πως δεν αργεί..

φτάνει η Άνοιξη στη Γη..

Στο γαλάζιο το στεφάνι..

του ήλιου κάποια αχτίδα εφάνη..

Το ‘παν και το λένε τόσοι..

άνθρωποι με τόση γνώση:

«Ο Φλεβάρης και αν φλεβίσει..

Καλοκαίρι θα μυρίσει!! »

Ρένα Καρθαίου

http://nga.gov.au/Bonnard/Detail.cfm?IRN=122444
https://www.sansimera.gr/biographies/706