Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Το σχολείο στη ζωγραφική. Μοναχικοί μαθητές του Henri Jules Jean Geoffroy

Η μοναξιά στο σχολείο

  Συνεχίζω με πίνακες του Γάλλου ζωγράφου Henri Jules Jean Geoffroy (1853-1924) που απεικονίζουν στιγμιότυπα από τη σχολική ζωή. Είναι στιγμιότυπα με μοναχικούς μαθητές, με μαθητές που βιώνουν στιγμές μοναξιάς στο σχολείο.
   Του τραβάει το αυτί και τον σέρνει με το ζόρι στην τάξη για μάθημα μπροστά στα περίεργα βλέμματα των συμμαθητών του.

Henri Jules Jean Geoffroy (1853-1924), Υποχρεωτική εκπαίδευση.

…Tον περιπαίζουν και τον κοροϊδεύουν οι συμμαθητές του.

Henri Jules Jean Geoffroy (1853-1924), Ο μελλοντικός άγριος. 


   Σκουπίζει το δάκρυ του…είναι τιμωρημένος...
Henri Jules Jean Geoffroy (1853-1924), Σε τιμωρία.

   Στέκεται μόνος στη γωνία και βλέπει τα άλλα παιδιά να παίζουν…Δεν τον παίζουν…

Henri Jules Jean Geoffroy (1853-1924), Δεν με παίζουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου