Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018

Ύπνος. Ένα ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου

                 Νικηφόρος Βρεττάκος, Ύπνος

Felice Casorati (1883-1963),  Tα όνειρα της ροδιάς. 1912-1913.  Ιδιωτική Συλλογή.


Πάνω στο λόφο σού' στρωσα πευκοβελόνες
κι έριξα πάνω τους αχτίδες ήλιου κι από πάνω
σου ‘στρωσα ένα χαμόγελο να μην κόβεται το κορμί σου.

Κι είπα στο χρόνο να μη σε ξυπνήσει.
Ή, πιο καλά, να σε ξυπνήσει όσο μπορούσε αργότερα,
γιατί πολλές φορές τα πράγματα γίνονται μια φορά
κι ας είναι οι μέρες όλες ίδιες και ο ήλιος αιώνιος.


Arthur Hughes (1832-1915), Στο γρασίδι. 1864-65. Museums Sheffield.


2 σχόλια:

  1. Οι πίνακες με την Ωραία Κοιμωμένη δένουν ωραιότατα με τους στίχους του γλυκύτατου Βρεττάκου.

    Θανάσης Κωσταβάρας τώρα: O «μουγκός» ερωτικός τραγουδιστής

    ΕΝΥΠΝΙΟΣ ΕΡΩΣ

    Έτσι όπως είσαι, όνειρο.
    Έτσι όπως είσαι, ανάλαφρο σκίρτημα αύρας
    ήχος φλογέρας που έρχεται απ' το μαγεμένο δάσος
    Έτσι μείνε κοντά μου.
    Πρόσωπο αγγισμένο από έναν μάγο Έρωτα.
    Σώμα πολιορκημένο απ' τον αχαλίνωτο πόθο.

    Μείνε κοντά μου όσο γίνεται περισσότερο.

    Κι ας μη με ξυπνήσουν οι ώρες.
    Έστω πουλιού γλυκό κελάηδισμα
    ας μη με βγάλει απ' την αγκάλη σου.

    Μα έτσι, πλημμυρισμένος απ' αυτή την άχρονη ηδονή
    από τον έναν, στον άλλον ύπνο ας περάσω, τον βαθύτερο.

    Θανάσης Κωσταβάρας-Οι μεταμορφώσεις των κήπων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκύτατα λυρικός ο Θανάσης Κωσταβάρας. Αγαπώ πολύ τα ποιήματά του. Τόσο τρυφερός! Ευχαριστώ πολύ για ακόμη μια φορά. Συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση.

      Διαγραφή