κι αυτό το καλοκαίρι
να δω το φως ξανά εκτυφλωτικό
να νιώσω την αφή του ήλιου στο κορμί μου
να οσμιστώ δροσερές και χαλασμένες μυρωδιές
να γευτώ γλυκόξινες και πιπεράτες γεύσεις
ν’ ακούω τα τζιτζίκια ως τα κατάβαθα της νύχτας
να καταλαβαίνω τούς δικούς μου που αγαπώ
να μην αδημονώ μ’ αυτούς που με στηρίζουν
να σκέφτομαι κι εκείνους που θέλησα να ξεχάσω
να βρίσκω φίλους που έρχονται από μακριά
ν’ αφήνω κι άλλες ζωές να μπαίνουν στη δική μου
να κολυμπάω σε θάλασσες ζεστές
ν’ αντικρίζω φρέσκα σώματα γυμνά
ν’ αναπολήσω έρωτες, να ονειρευτώ καινούργιους
ν’ αντιληφθώ τα πράγματα που αλλάζουν.
Joaquin Sorolla y Bastida, Μετά το μπάνιο, 1908.
Paul Gustav Ficher (1860-1934), Κοπέλλες που κολυμπούν.
Isaak Israels, Κοπέλλες στην παραλία του Viareggio. Δεκαετία του 1920.
Isaak Israels, Κοπέλλες στην παραλία. Γύρω στα 1920.
Isaak Israels, Μία ηλιόλουστη μέρα στην παραλία του Viareggio. Δεκαετία του 1920.
Έτσι καθώς τα πρόφτασα αυτό το καλοκαίρι
λέω να ελπίζω για προσεχή Χριστούγεννα
για κάποια επόμενη Πρωτοχρονιά
– άσε να δούμε και για παραπέρα.
Ωραίο το ποίημα του Τίτος Πατρίκιος καθώς και η πίνακες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που σας άρεσαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχετε κάνει εξαιρετική δουλειά, συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήEυχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
Διαγραφή