Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 23 Ιουνίου 2018

Το Καλοκαίρι στην ποίηση. Γιώργος Θέμελης, Ξυπνάς το αιώνιο καλοκαίρι

Το Καλοκαίρι στην ποίηση και τη ζωγραφική.  "Ξυπνάς το αιώνιο Καλοκαίρι" του Γιάννη Θέμελη και πίνακες ζωγραφικής του Frank Weston Benson

   Περάσαμε στο Καλοκαίρι, στο "αιώνιο Καλοκαίρι", όπως το ονομάζει ο ποιητής Γιώργος Θέμελης (1900-1976). Ας θυμηθούμε το ποίημά του μαζί με πίνακες ζωγραφικής ενός αγαπημένου ζωγράφου, του Αμερικανού ιμπρεσιονιστή Frank Weston Benson (1862-1951).

Frank Weston Benson (1862-1951), Καλοκαίρι. 1890. Smithsonian Art Museum.

 Γιώργος Θέμελης (1900-1976), Ξυπνάς το αιώνιο καλοκαίρι

Ξυπνάς το αιώνιο καλοκαίρι,
ανατέλλοντας έναν άλλο ήλιο,
κάνοντας πιο όμορφα, πιο θαυμαστά τα μάτια,
καθώς ελπίζουν να σε ιδούν, κρεμώντας μια
λευκή αντηλιά...

Κι είναι η σκιά σου αυτό το φως το ειρηνικό που
πέφτει
στους κάμπους - στεφανωμένους με πορφυρή
αιωνιότητα...

Κι είναι η σκιά σου αυτό το φως που με τυλίγει,
και με σηκώνει, με κρεμνάει ψηλά,
στην άνοιξη του κόρφου του!...

 Από τη συλλογή "Άνθρωποι και πουλιά" (1947)
Frank Weston Benson (1862-1951), Λιακάδα. 1909. Indianapolis Art Museum.
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund23 Ιουνίου 2018 στις 1:42 μ.μ.

    Καλό καλοκαίρι λοιπόν με Θέμελη και Βαρβιτσιώτη. Και όχι μόνο!

    ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

    Αμέριμνος στοχάζεται και πράος ο ουρανός
    Εγκαταλείπεται σε πορφυρές εκμυστηρεύσεις

    Σ' έναν απέραντο παράδεισο μεταμορφώνεται η αυγή
    Και το ποτάμι σε βασίλισσα κατάφορτη μαργαριτάρια

    Μπουκέτα γίνονται τα όνειρα
    Δεμάτια γίνονται τα στάχυα

    Ο έρωτας και ο καιρός έχουν την ίδια λάμψη
    Άνθη και δέντρα απορροφούν αχόρταγα το φως

    Και μια νεράιδα τραγουδά του ήλιου τη χαρά
    Σ' όλες τις σκιές μοιράζοντας τα διάφανά της πέπλα

    ΤΑΚΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αννα Αγγελοπούλου27 Ιουνίου 2018 στις 12:51 π.μ.

    Υπέροχο το ποίημα του Βαρβατσιώτη...Ονειρεμένο....Σ' ευχαριστώ πολύ για την επιλογή. Καλό Καλοκαίρι, Rosa, αν και αυτές τις ημέρες βρέχει συνεχώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)